Δοκιμάζοντας τη μέθοδο της βεντάλιας για νέες παραφυάδες...
Γύρω στις πρώτες ημέρες του Απρίλη φέτος, δοκίμασα να φτιάξω μερικές παραφυάδες με τη μέθοδο της βεντάλιας.
Κλασική, γνωστή μέθοδος από το βιβλίο του Pierre Jean-Prost, παραλλαγή της μεθόδου αυτής είχα διδαχτεί και σε μελισσοκομικό σεμινάριο στη Γεωπονική Αθηνών πριν λίγα χρόνια.
Έως τώρα έκανα κυρίως παραφυάδες με βασιλοτροφία και εμβολιασμό με βελονάκι σε τριπλοκυψελίδια και δεν είχα δοκιμάσει τη μέθοδο στη πράξη, ώστε να δω τις μικρές "λεπτομέρειες" που κάνουν τη διαφορά...
Φέτος όμως είπα να δοκιμάσω τη κλασσική μέθοδο και κατέγραψα ...ως συνήθως, τη διαδικασία για να υπάρχει ως βασικός "μπούσουλας" για όποιον ενδιαφέρεται να τη δοκιμάσει.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν!
Κύριο μέλημα μας αρχικά είναι να διαλέξουμε τις καλύτερες κυψέλες μας για διαιώνιση στο μελισσοκομείο μας.
Θα "κόψουμε" παραφυάδες μόνο από τα καλύτερα μελίσσια μας, κορυφαία σε παραγωγή, χωρίς ασθένειες, καλή συμπεριφορά σε λεηλασίες και επιθετικότητα.
Κατάλληλη εποχή για αυτό, είναι την Άνοιξη που συμβαίνει και η φυσική σμηνουργία, φουλ τροφές και καλές συνθήκες για φυσική γονιμοποίηση των βασιλισσών.
Στα πρακτικά τώρα!
Διαλέγουμε ένα δυνατό μελίσσι (την ημέρα που έκοψα παραφυάδες διάλεξα να κάνω βεντάλια σε τρεις διαφορετικές κυψέλες ταυτόχρονα)...
Βασική προϋπόθεση για να φτιάξει νέα μάνα μια κυψέλη, είναι να μην έχει ...βασίλισσα, οπότε πρέπει να βρούμε τη βασίλισσα που υπάρχει στο μελίσσι, να την αφαιρέσουμε, ώστε να μείνει ορφανό και έτσι να μπει στη διαδικασία δημιουργίας βασιλοκελιών.
Παίρνουμε λοιπόν μια άδεια κυψέλη για να βάλουμε τη βασίλισσα μέσα...
Κατεβάζουμε το δεύτερο πάτωμα πάνω στο καπάκι της κυψέλης και αρχίζουμε ...το ψάξιμο!
Συνήθως η βασίλισσα βρίσκεται πάνω στα πλαίσια με γόνο ημέρας...αλλά και όπου αλλού αυτή κάνει κέφι...
Βρέθηκε λοιπόν η βασιλοπούλα και μπήκε μέσα στην άδεια κυψέλη ...
τουλάχιστον με 3-4 πλαίσια από την αρχική κυψέλη, το πλαίσιο που βρίσκεται, ένα με σφραγισμένο γόνο και ένα με τροφές.
Προστέθηκαν ακόμα δυο άδεια χτισμένα πλαίσια εκατέρωθεν του γόνου για να έχει χώρο να γεννήσει η βασίλισσα, μπήκε και φελιζόλ στην άκρη για μόνωση (αν έχετε πενταράκι-κυψέλη είναι ακόμα καλύτερα).Έτοιμο!
Προστέθηκε και έξτρα βανίλια για να βοηθηθεί το νέο πια μελίσσι στο ξεκίνημα του, αφού πλέον δεν έχει πολλές συλλέκτριες...
και νεράκι...
έβαλα νεράκι μέσα στην κυψέλη γιατί επέλεξα τη παραλλαγή της μεθόδου, λόγω έλλειψης διαθέσιμου χώρου, όπου μετακινώ την κυψέλη με κλειστή είσοδο 20-30 μέτρα από την αρχική της θέση σφραγίζοντας την είσοδο με χόρτα.
Στη βεντάλια τοποθετήσουμε τη κυψέλη με την βασίλισσα 1,5- 2 μέτρα μπροστά ή πίσω από την παλιά της θέση, ώστε να πάρει μικρό μέρος των συλλεκτριών που έρχονται για να μην αδυνατίσει υπερβολικά.
Δεν μπορούσα όμως να το κάνω αυτό, λόγω αντικειμενικών δυσκολιών του χώρου που είχα, επειδή πίσω υπήρχαν βράχια και εμπρός δέντρα...
Οπότε επέλεξα την εκδοχή με τα χόρτα στη είσοδο, (ήταν ακόμα Άνοιξη και δεν έκανε υπερβολική ζέστη) και έτσι την επόμενη μέρα καθώς θα μαραίνονταν, θα άνοιγε σιγά-σιγά η είσοδος.
Στην επόμενη επιθεώρηση αφαιρούμε ολότελα τα χόρτα, "σφίγγουμε" το μελίσσι ή το βοηθάμε με φρεσκοεκκολαπτόμενο γόνο και νεαρές μέλισσες ώστε να μπορέσει να κάνει μια νέα αρχή.
Θέλει προσοχή πάντως στην επιλογή του πληθυσμού που θα υπάρχει μέσα, όσο πιο μικρής ηλικίας και περισσότερος πληθυσμός, τόσο καλύτερα για να μην γυρίσουν πολλές πίσω.
Πάει αυτό,
τελειώσαμε με τη παλιά βασίλισσα.
Πάμε τώρα στην αρχική δυνατή κυψέλη που είναι πλέον ορφανή, έτοιμη να φτιάξει νέα βασίλισσα.
Θέλουμε να "σφίξουμε" το μελίσσι μας όσο είναι δυνατόν περισσότερο, σαν σε φυσική σμηνουργία, τινάζουμε τις μέλισσες του πατώματος μέσα στην αρχική κυψέλη και μοιράζουμε τα πλεονάζοντα πλαίσια σε άλλες μικρότερες κυψέλες.
Κρατάμε τροφές, σφραγισμένους γόνους και σίγουρα ανοικτούς μικρής ηλικίας, από αυτά τα αυγά θα βγουν οι νέες βασιλοπούλες...
Τρεις ημέρες μετά από την ημέρα που ορφανέψαμε τη δυνατή μας κυψέλη, ανοίγουμε και ψάχνουμε για βασιλικά κελιά...
οι μέλισσες έχουν ξεκινήσει με φόρα να κτίζουν ...τόσο που έχουν σφραγίσει ήδη υποψήφιες "βασίλισσες"...
για το λόγο αυτό, επειδή δεν υπάρχει περίπτωση να είναι πραγματικές βασίλισσες αυτές που θα προκύψουν από τα κελιά που έχουν σφραγιστεί τόσο γρήγορα, επειδή προέρχονται από γόνο μεγαλύτερης ηλικίας, κάνουμε ...ολική εκκαθάριση, ώστε να είμαστε σίγουροι ότι θα φτιάξουμε γνήσιες βασιλοπούλες από γόνο ως 3 ημερών.
Χαλάμε ότι βασιλοκέλια βρίσκουμε, στο βιβλίο του Prost αναφέρεται ότι αν χαλάσουμε όλα τα βασιλοκέλια τη τρίτη ημέρα της ορφάνιας, θα υποχρεώσουμε τις μέλισσες να εκθρέψουν μια καινούργια σειρά βασιλικών κελιών, πιο πολλά και με περισσότερο βασιλικό πολτό.
Προνοούμε εκείνη την ημέρα να έχουμε μαζί μας φιαλίδιο ώστε συλλέξουμε βασιλικό πολτό για αποθήκευση και ψάχνουμε σχολαστικά για βασιλικά κελιά...
το μέγεθος της προνύμφης μας φανερώνει και την ηλικία της...
Αν καταστρέψουμε όλα τα κελιά τη τρίτη ημέρα, σίγουρα οι μέλισσες θα αναγκαστούν να φτιάξουν βασίλισσα μόνο από τα αυγά που υπήρχαν διαθέσιμα την ημέρα που οφανέψαμε τη κυψέλη, οπότε δεν υπάρχει κίνδυνος να γεννηθεί βασίλισσα από γόνο μεγαλύτερης ηλικίας ...
Στη πράξη όμως είδα, ότι αυτό ήταν υπερβολικό και με δυσκόλεψε μετά λίγο στη επιλογή βασιλικών κελιών...
Σίγουρα τα σφραγισμένα βασιλικά κελιά τη τρίτη ημέρα, θέλουν χάλασμα, τα ανοικτά όμως, δεν περιέχουν όλα ακατάλληλο γόνο, κάποια έχουν μικρή προνύμφη μέσα, οπότε θα βγάλουν καλή βασίλισσα, αυτά με τη μεγαλύτερη προνύμφη, πρέπει οπωσδήποτε να καταστραφούν.
Συνήθως οι μέλισσες χτίζουν κελιά, περιφερειακά του πλαισίου, οπότε αν χαλάσουμε όλα τα κελιά, δεν είναι σίγουρο ότι από τα υπόλοιπα αυγά μικρής ηλικίας που έχουν απομείνει θα μπορέσουν να φτιάξουν βασιλικά κελιά σε σημεία που να είναι εύκολα διαχειρίσιμα μετά για το χώρισμα των παραφυάδων, καμιά φορά τα χτίζουν όλα μαζί και δεν μπορείς να τα χωρίσεις εύκολα...
Ενημερωτικά αναφέρω μια παραλλαγή που μου έχει πει παλιός μελισσοκόμος, για να έχουμε σίγουρα βασίλισσα από αυγό 3 ημερών, είναι να πάμε την πέμπτη ημέρα από την ορφάνια και να χαλάσουμε όλα τα κλειστά βασιλοκέλια, τα υπόλοιπα ανοικτά που θα μείνουν, σίγουρα είναι από μικρής ηλικίας γόνο.
Μετά το χάλασμα των κελιών κλείνουμε το μελίσσι μας, αν χρειάζεται, ταΐζουμε πάλι και το αφήνουμε ήσυχο για 9 ακόμα ημέρες.
Σύνολο 12 ημέρες από την ημέρα που έμεινε ορφανό.
Τον Απρίλη είχα ορφανέψει τρία μελίσσια στη σειρά με σκοπό να κάνω βεντάλια τις παραφυάδες τους.
Τη δωδέκατη λοιπόν ημέρα από τότε που "έφυγε" η βασίλισσα, πήγα να χωρίσω παραφυάδες...
Έβαλα δυο άδειες κυψέλες εκατέρωθεν της ορφανής με σκοπό να τη χωρίσω σε τρία μέρη ...
Χωρίζουμε παραφυάδες σύμφωνα με τα σφραγισμένα βασιλικά κελιά που θα βρούμε και φυσικά ανάλογα με το μέγεθος που έχει το ορφανό μελίσσι μας.
εκείνη την ημέρα θα διαλέξουμε να αφήσουμε τα καλύτερα που υπάρχουν...
Τουλάχιστον ένα κελί για κάθε νέα παραφυάδα που θα δημιουργήσουμε, βάζουμε κατευθείαν το βασιλικό κελί με το πλαίσιο του όπως είναι, διαφορετικά αν αυτό δεν είναι εφικτό, το κόβουμε με το κοπίδι και εμβολιάζουμε μέσα στη νέα παραφυάδα που δημιουργούμε, περισσότερες λεπτομέρειες εδώ
Τελικά στη κάθε παραφυάδα άφησα περισσότερα του ενός βασιλοκέλια, γιατί δεν ήμουν σίγουρη ότι εσωτερικά ήταν όλα εντάξει...διότι κάποια ημέρα προσπαθώντας να καθαρίσω τα χόρτα που ήταν πίσω από τις κυψέλες που έτρεφαν βασιλοπούλες, ώστε να έχω περισσότερο ελεύθερο χώρο για να γίνει η βεντάλια των νέων παραφυάδων, πάτησα κατά λάθος μια πέτρα, ταλαντώθηκα... και προσγειώθηκα πάνω στη κυψέλη!
Εγώ βρέθηκα οριζόντια στο χώμα, και η κυψέλη ...ανάποδα.
Μη γνωρίζοντας λοιπόν αν έχει συμβεί κάτι ανεπανόρθωτο μέσα στα κελιά, άφησα περισσότερα, ευχόμενη στο τέλος να επικρατήσει η καλύτερη βασίλισσα από όσες θα γεννιόντουσαν τελικά μέσα στη κάθε παραφυάδα.
Άφησα 4 πλαίσια μέσα στην ορφανή κυψέλη και έβαλα από 3 πλαίσια μέσα στις άλλες δυο άδειες κυψέλες που είχα τοποθετήσει παράπλευρα, σύνολο δέκα, όσα είχε αρχικά η ορφανή με τα βασιλοκέλια.
Μοιράζουμε τα πλαίσια έτσι ώστε η κάθε παραφυάδα να έχει τουλάχιστον ένα καλό βασιλοκέλι, τροφές, μέλι και γύρη και σφραγισμένο γόνο, ομοιόμορφα, όσο αυτό είναι δυνατόν...
Μέτα συμπληρώνουμε με 1-2 ακόμα χτισμένες κερήθρες εκατέρωθεν του σφραγισμένου γόνου...
για να έχει χώρο να γεννήσει η μελλοντική βασιλοπούλα και βάζοντας ένα φελιζόλ για να περιορίσουμε το χώρο, έτοιμες οι νέες παραφυάδες μας!
Ενοείται ότι αν έχουμε πενταράκια κυψέλες, δεν χρειάζεται το φελιζόλ.
Βασικό σημείο τώρα για τη βεντάλια μας.
Αν αφήσουμε τις παραφυάδες μας έτσι όπως είναι, όλες οι μέλισσες που επιστρέφουν θα μπουν μόνο στη κεντρική κυψέλη όπως είχαν συνηθίσει να κάνουν ως τώρα.
Τι κάνουμε?
Τις μπερδεύουμε λίγο.
Η ξύλινη παλέτα δείχνει το αρχικό σημείο που ήταν η ορφανή κυψέλη, τώρα αυτή μετακινήθηκε προς τα πίσω και στα πλαϊνά σαν ...βεντάλια, μπήκαν οι άλλες δυο παραφυάδες.
Γ' αυτό λέγεται βεντάλια!
Οι μέλισσες έρχονται, ψάχνουν, δεν βρίσκουν σπιτάκι στο σημείο που ήξεραν ως τώρα και αρχίζουν να ψάχνουν λίγο πιο πέρα...
Σύντομα θα αρχίσουν να διαμοιράζονται ισομερώς μεταξύ των τριών νέων παραφυάδων και θα τις θεωρούν πλέον το νέο τους σπίτι.
Βάζουμε βανίλια μέσα στη κάθε παραφυάδα, κηρόπανο, κλείνουμε το καπάκι της κυψέλης και αφήνουμε το μελίσσι στην ησυχία του για 15 περίπου ημέρες προκειμένου να εκκολαφτεί και στη συνέχεια να γονιμοποιηθεί η νέα βασίλισσα.
Από τις τρεις κυψέλες που αρχικά είχα ορφανέψει, έκοψα συνολικά 8 παραφυάδες, τρεις, τρεις και δυο.
Η συνολική εικόνα βγήκε κάπως έτσι...
Περίπου 30 ημέρες μετά το αρχικό ορφάνεμα, έκανα έλεγχο στις 8 παραφυάδες...
βρήκα σημάδια εκκόλαψης πάνω στα βασιλοκέλια...
γόνους ασφράγιστους σε όλες τις κυψέλες...
αρκετούς σε κάποιες παραφυάδες, λιγότερους σε άλλες...
Όσες παραφυάδες είχαν λίγο γόνο, είχαν μαζέψει και μελάκια ...
αυτές που είχαν περισσότερο γόνο, είχαν φυσικά καταναλώσει τα αποθέματα και χρειάζονταν πια επιπλέον τάισμα...
Σε 4-5 παραφυάδες είδα και τη βασίλισσα...
(από εμπρός)
(από το πλάι)
(από πάνω)
(και ...η ουρά της)
Για τις υπόλοιπες παραφυάδες που δεν είδα βασίλισσα, η ύπαρξη ασφράγιστου γόνου δεν είναι πάντα απόδειξη ότι υπάρχει βασίλισσα, πρέπει να δούμε σφραγισμένο εργατικό γόνο για να σιγουρευτούμε ότι όλα πήγαν καλά.
Οπότε τις άφησα πάλι για λίγο καιρό στην ησυχία τους βάζοντας βανίλια μέχρι το τελικό έλεγχο αξιολόγησης έως ότου να σφραγιστεί κανονικά ο γόνος.
Μετακίνησα επίσης ελαφρά τις θέσεις τους ευθυγραμμίζοντας λίγο, ώστε να χωριστούν καλύτερα και να μην θυμίζουν πλέον ...βεντάλιες.
Σε επόμενο έλεγχο, βρήκα σε μια από τις οκτώ παραφυάδες, μόνο κηφηνογόνο και πουθενά βασίλισσα, οπότε πήγε για διάλυση, στις υπόλοιπες επτά, βρήκα εργατικό σφραγισμένο γόνο, οπότε έχουμε σίγουρα επτά νέες παραφυάδες.
Καλά τα πήγαμε!
Κλείνοντας, ανακεφαλαιώνω στα γρήγορα.
1) Ημέρα χ ορφανεύουμε το μελίσσι
2) Ημέρα χ+3 καταστρέφουμε όλα τα βασιλικά κελιά ή ημέρα χ+5 καταστρέφουμε όλα τα κλειστά βασιλικά κελιά
3) Ημέρα χ+ 12 κόβουμε παραφυάδες μοιράζοντας τα βασιλοκέλια
4) Ημέρα χ+30 ελέγχουμε για γονιμοποίηση και γέννα
Υ.Γ.
Σήμερα σχεδόν δυο μήνες μετά το αρχικό ορφάνεμα, αυτές οι παραφυάδες έχουν μετακινηθεί, πάνε πολύ καλά, με λίγη βοήθεια μερικές έχουν γίνει δεκάρες πια.
Σε γενικές γραμμές η μέθοδος της βεντάλιας είναι αυτή, υπάρχουν αρκετές παραλλαγές ως προς την υλοποίηση και το σκοπό που θέλει να πετύχει ο κάθε μελισσοκόμος...
Μπορούμε να κάνουμε βασιλοτροφία και να εμβολιάσουμε ώριμα βασιλοκέλια σε μια βεντάλια κερδίζοντας χρόνο για την εκκόλαψη της νέας βασίλισσας.
Να κρατήσουμε τη παλιά βασίλισσα ή όχι.
Να "κόψουμε" παραφυάδες για να κάνουμε αντικατάσταση βασιλισσών.
Να μειώσουμε το κίνδυνο της σμηνουργίας, κόβοντας παραφυάδες νωρίς την Άνοιξη και να κάνουμε συνενώσεις αργότερα για περισσότερο μέλι.
Πολλά και διαφορετικά, είναι ένα πολυεργαλείο.
Ο καθένας μπορεί να βρει τη δική του παραλλαγή, αυτή που ταιριάζει καλύτερα στο τρόπο εργασίας του και το τόπο του μελισσοκομείου του...
Ένα είναι σίγουρο, οι βασίλισσες που θα βγουν με τη μέθοδο της βεντάλιας, θα είναι μια χαρά!
Κλασική, γνωστή μέθοδος από το βιβλίο του Pierre Jean-Prost, παραλλαγή της μεθόδου αυτής είχα διδαχτεί και σε μελισσοκομικό σεμινάριο στη Γεωπονική Αθηνών πριν λίγα χρόνια.
Έως τώρα έκανα κυρίως παραφυάδες με βασιλοτροφία και εμβολιασμό με βελονάκι σε τριπλοκυψελίδια και δεν είχα δοκιμάσει τη μέθοδο στη πράξη, ώστε να δω τις μικρές "λεπτομέρειες" που κάνουν τη διαφορά...
Φέτος όμως είπα να δοκιμάσω τη κλασσική μέθοδο και κατέγραψα ...ως συνήθως, τη διαδικασία για να υπάρχει ως βασικός "μπούσουλας" για όποιον ενδιαφέρεται να τη δοκιμάσει.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν!
Κύριο μέλημα μας αρχικά είναι να διαλέξουμε τις καλύτερες κυψέλες μας για διαιώνιση στο μελισσοκομείο μας.
Θα "κόψουμε" παραφυάδες μόνο από τα καλύτερα μελίσσια μας, κορυφαία σε παραγωγή, χωρίς ασθένειες, καλή συμπεριφορά σε λεηλασίες και επιθετικότητα.
Κατάλληλη εποχή για αυτό, είναι την Άνοιξη που συμβαίνει και η φυσική σμηνουργία, φουλ τροφές και καλές συνθήκες για φυσική γονιμοποίηση των βασιλισσών.
Στα πρακτικά τώρα!
Διαλέγουμε ένα δυνατό μελίσσι (την ημέρα που έκοψα παραφυάδες διάλεξα να κάνω βεντάλια σε τρεις διαφορετικές κυψέλες ταυτόχρονα)...
Βασική προϋπόθεση για να φτιάξει νέα μάνα μια κυψέλη, είναι να μην έχει ...βασίλισσα, οπότε πρέπει να βρούμε τη βασίλισσα που υπάρχει στο μελίσσι, να την αφαιρέσουμε, ώστε να μείνει ορφανό και έτσι να μπει στη διαδικασία δημιουργίας βασιλοκελιών.
Παίρνουμε λοιπόν μια άδεια κυψέλη για να βάλουμε τη βασίλισσα μέσα...
Κατεβάζουμε το δεύτερο πάτωμα πάνω στο καπάκι της κυψέλης και αρχίζουμε ...το ψάξιμο!
Συνήθως η βασίλισσα βρίσκεται πάνω στα πλαίσια με γόνο ημέρας...αλλά και όπου αλλού αυτή κάνει κέφι...
Βρέθηκε λοιπόν η βασιλοπούλα και μπήκε μέσα στην άδεια κυψέλη ...
τουλάχιστον με 3-4 πλαίσια από την αρχική κυψέλη, το πλαίσιο που βρίσκεται, ένα με σφραγισμένο γόνο και ένα με τροφές.
Προστέθηκαν ακόμα δυο άδεια χτισμένα πλαίσια εκατέρωθεν του γόνου για να έχει χώρο να γεννήσει η βασίλισσα, μπήκε και φελιζόλ στην άκρη για μόνωση (αν έχετε πενταράκι-κυψέλη είναι ακόμα καλύτερα).Έτοιμο!
Προστέθηκε και έξτρα βανίλια για να βοηθηθεί το νέο πια μελίσσι στο ξεκίνημα του, αφού πλέον δεν έχει πολλές συλλέκτριες...
και νεράκι...
έβαλα νεράκι μέσα στην κυψέλη γιατί επέλεξα τη παραλλαγή της μεθόδου, λόγω έλλειψης διαθέσιμου χώρου, όπου μετακινώ την κυψέλη με κλειστή είσοδο 20-30 μέτρα από την αρχική της θέση σφραγίζοντας την είσοδο με χόρτα.
Στη βεντάλια τοποθετήσουμε τη κυψέλη με την βασίλισσα 1,5- 2 μέτρα μπροστά ή πίσω από την παλιά της θέση, ώστε να πάρει μικρό μέρος των συλλεκτριών που έρχονται για να μην αδυνατίσει υπερβολικά.
Δεν μπορούσα όμως να το κάνω αυτό, λόγω αντικειμενικών δυσκολιών του χώρου που είχα, επειδή πίσω υπήρχαν βράχια και εμπρός δέντρα...
Οπότε επέλεξα την εκδοχή με τα χόρτα στη είσοδο, (ήταν ακόμα Άνοιξη και δεν έκανε υπερβολική ζέστη) και έτσι την επόμενη μέρα καθώς θα μαραίνονταν, θα άνοιγε σιγά-σιγά η είσοδος.
Στην επόμενη επιθεώρηση αφαιρούμε ολότελα τα χόρτα, "σφίγγουμε" το μελίσσι ή το βοηθάμε με φρεσκοεκκολαπτόμενο γόνο και νεαρές μέλισσες ώστε να μπορέσει να κάνει μια νέα αρχή.
Θέλει προσοχή πάντως στην επιλογή του πληθυσμού που θα υπάρχει μέσα, όσο πιο μικρής ηλικίας και περισσότερος πληθυσμός, τόσο καλύτερα για να μην γυρίσουν πολλές πίσω.
Πάει αυτό,
τελειώσαμε με τη παλιά βασίλισσα.
Πάμε τώρα στην αρχική δυνατή κυψέλη που είναι πλέον ορφανή, έτοιμη να φτιάξει νέα βασίλισσα.
Θέλουμε να "σφίξουμε" το μελίσσι μας όσο είναι δυνατόν περισσότερο, σαν σε φυσική σμηνουργία, τινάζουμε τις μέλισσες του πατώματος μέσα στην αρχική κυψέλη και μοιράζουμε τα πλεονάζοντα πλαίσια σε άλλες μικρότερες κυψέλες.
Κρατάμε τροφές, σφραγισμένους γόνους και σίγουρα ανοικτούς μικρής ηλικίας, από αυτά τα αυγά θα βγουν οι νέες βασιλοπούλες...
Τώρα έχουμε ένα σφιχτό, δυνατό μελίσσι, αλλά πλέον είναι ορφανό...
βάζουμε και εδώ έξτρα φαγητούλι...
και το αφήνουμε στην ησυχία του!
οι μέλισσες έχουν ξεκινήσει με φόρα να κτίζουν ...τόσο που έχουν σφραγίσει ήδη υποψήφιες "βασίλισσες"...
για το λόγο αυτό, επειδή δεν υπάρχει περίπτωση να είναι πραγματικές βασίλισσες αυτές που θα προκύψουν από τα κελιά που έχουν σφραγιστεί τόσο γρήγορα, επειδή προέρχονται από γόνο μεγαλύτερης ηλικίας, κάνουμε ...ολική εκκαθάριση, ώστε να είμαστε σίγουροι ότι θα φτιάξουμε γνήσιες βασιλοπούλες από γόνο ως 3 ημερών.
Χαλάμε ότι βασιλοκέλια βρίσκουμε, στο βιβλίο του Prost αναφέρεται ότι αν χαλάσουμε όλα τα βασιλοκέλια τη τρίτη ημέρα της ορφάνιας, θα υποχρεώσουμε τις μέλισσες να εκθρέψουν μια καινούργια σειρά βασιλικών κελιών, πιο πολλά και με περισσότερο βασιλικό πολτό.
Προνοούμε εκείνη την ημέρα να έχουμε μαζί μας φιαλίδιο ώστε συλλέξουμε βασιλικό πολτό για αποθήκευση και ψάχνουμε σχολαστικά για βασιλικά κελιά...
το μέγεθος της προνύμφης μας φανερώνει και την ηλικία της...
Αν καταστρέψουμε όλα τα κελιά τη τρίτη ημέρα, σίγουρα οι μέλισσες θα αναγκαστούν να φτιάξουν βασίλισσα μόνο από τα αυγά που υπήρχαν διαθέσιμα την ημέρα που οφανέψαμε τη κυψέλη, οπότε δεν υπάρχει κίνδυνος να γεννηθεί βασίλισσα από γόνο μεγαλύτερης ηλικίας ...
Στη πράξη όμως είδα, ότι αυτό ήταν υπερβολικό και με δυσκόλεψε μετά λίγο στη επιλογή βασιλικών κελιών...
Σίγουρα τα σφραγισμένα βασιλικά κελιά τη τρίτη ημέρα, θέλουν χάλασμα, τα ανοικτά όμως, δεν περιέχουν όλα ακατάλληλο γόνο, κάποια έχουν μικρή προνύμφη μέσα, οπότε θα βγάλουν καλή βασίλισσα, αυτά με τη μεγαλύτερη προνύμφη, πρέπει οπωσδήποτε να καταστραφούν.
Συνήθως οι μέλισσες χτίζουν κελιά, περιφερειακά του πλαισίου, οπότε αν χαλάσουμε όλα τα κελιά, δεν είναι σίγουρο ότι από τα υπόλοιπα αυγά μικρής ηλικίας που έχουν απομείνει θα μπορέσουν να φτιάξουν βασιλικά κελιά σε σημεία που να είναι εύκολα διαχειρίσιμα μετά για το χώρισμα των παραφυάδων, καμιά φορά τα χτίζουν όλα μαζί και δεν μπορείς να τα χωρίσεις εύκολα...
Ενημερωτικά αναφέρω μια παραλλαγή που μου έχει πει παλιός μελισσοκόμος, για να έχουμε σίγουρα βασίλισσα από αυγό 3 ημερών, είναι να πάμε την πέμπτη ημέρα από την ορφάνια και να χαλάσουμε όλα τα κλειστά βασιλοκέλια, τα υπόλοιπα ανοικτά που θα μείνουν, σίγουρα είναι από μικρής ηλικίας γόνο.
Μετά το χάλασμα των κελιών κλείνουμε το μελίσσι μας, αν χρειάζεται, ταΐζουμε πάλι και το αφήνουμε ήσυχο για 9 ακόμα ημέρες.
Σύνολο 12 ημέρες από την ημέρα που έμεινε ορφανό.
Τον Απρίλη είχα ορφανέψει τρία μελίσσια στη σειρά με σκοπό να κάνω βεντάλια τις παραφυάδες τους.
Τη δωδέκατη λοιπόν ημέρα από τότε που "έφυγε" η βασίλισσα, πήγα να χωρίσω παραφυάδες...
Έβαλα δυο άδειες κυψέλες εκατέρωθεν της ορφανής με σκοπό να τη χωρίσω σε τρία μέρη ...
Χωρίζουμε παραφυάδες σύμφωνα με τα σφραγισμένα βασιλικά κελιά που θα βρούμε και φυσικά ανάλογα με το μέγεθος που έχει το ορφανό μελίσσι μας.
εκείνη την ημέρα θα διαλέξουμε να αφήσουμε τα καλύτερα που υπάρχουν...
Τουλάχιστον ένα κελί για κάθε νέα παραφυάδα που θα δημιουργήσουμε, βάζουμε κατευθείαν το βασιλικό κελί με το πλαίσιο του όπως είναι, διαφορετικά αν αυτό δεν είναι εφικτό, το κόβουμε με το κοπίδι και εμβολιάζουμε μέσα στη νέα παραφυάδα που δημιουργούμε, περισσότερες λεπτομέρειες εδώ
Τελικά στη κάθε παραφυάδα άφησα περισσότερα του ενός βασιλοκέλια, γιατί δεν ήμουν σίγουρη ότι εσωτερικά ήταν όλα εντάξει...διότι κάποια ημέρα προσπαθώντας να καθαρίσω τα χόρτα που ήταν πίσω από τις κυψέλες που έτρεφαν βασιλοπούλες, ώστε να έχω περισσότερο ελεύθερο χώρο για να γίνει η βεντάλια των νέων παραφυάδων, πάτησα κατά λάθος μια πέτρα, ταλαντώθηκα... και προσγειώθηκα πάνω στη κυψέλη!
Εγώ βρέθηκα οριζόντια στο χώμα, και η κυψέλη ...ανάποδα.
Μη γνωρίζοντας λοιπόν αν έχει συμβεί κάτι ανεπανόρθωτο μέσα στα κελιά, άφησα περισσότερα, ευχόμενη στο τέλος να επικρατήσει η καλύτερη βασίλισσα από όσες θα γεννιόντουσαν τελικά μέσα στη κάθε παραφυάδα.
Άφησα 4 πλαίσια μέσα στην ορφανή κυψέλη και έβαλα από 3 πλαίσια μέσα στις άλλες δυο άδειες κυψέλες που είχα τοποθετήσει παράπλευρα, σύνολο δέκα, όσα είχε αρχικά η ορφανή με τα βασιλοκέλια.
Μοιράζουμε τα πλαίσια έτσι ώστε η κάθε παραφυάδα να έχει τουλάχιστον ένα καλό βασιλοκέλι, τροφές, μέλι και γύρη και σφραγισμένο γόνο, ομοιόμορφα, όσο αυτό είναι δυνατόν...
Μέτα συμπληρώνουμε με 1-2 ακόμα χτισμένες κερήθρες εκατέρωθεν του σφραγισμένου γόνου...
για να έχει χώρο να γεννήσει η μελλοντική βασιλοπούλα και βάζοντας ένα φελιζόλ για να περιορίσουμε το χώρο, έτοιμες οι νέες παραφυάδες μας!
Ενοείται ότι αν έχουμε πενταράκια κυψέλες, δεν χρειάζεται το φελιζόλ.
Βασικό σημείο τώρα για τη βεντάλια μας.
Αν αφήσουμε τις παραφυάδες μας έτσι όπως είναι, όλες οι μέλισσες που επιστρέφουν θα μπουν μόνο στη κεντρική κυψέλη όπως είχαν συνηθίσει να κάνουν ως τώρα.
Τι κάνουμε?
Τις μπερδεύουμε λίγο.
Η ξύλινη παλέτα δείχνει το αρχικό σημείο που ήταν η ορφανή κυψέλη, τώρα αυτή μετακινήθηκε προς τα πίσω και στα πλαϊνά σαν ...βεντάλια, μπήκαν οι άλλες δυο παραφυάδες.
Γ' αυτό λέγεται βεντάλια!
Οι μέλισσες έρχονται, ψάχνουν, δεν βρίσκουν σπιτάκι στο σημείο που ήξεραν ως τώρα και αρχίζουν να ψάχνουν λίγο πιο πέρα...
Σύντομα θα αρχίσουν να διαμοιράζονται ισομερώς μεταξύ των τριών νέων παραφυάδων και θα τις θεωρούν πλέον το νέο τους σπίτι.
Βάζουμε βανίλια μέσα στη κάθε παραφυάδα, κηρόπανο, κλείνουμε το καπάκι της κυψέλης και αφήνουμε το μελίσσι στην ησυχία του για 15 περίπου ημέρες προκειμένου να εκκολαφτεί και στη συνέχεια να γονιμοποιηθεί η νέα βασίλισσα.
Από τις τρεις κυψέλες που αρχικά είχα ορφανέψει, έκοψα συνολικά 8 παραφυάδες, τρεις, τρεις και δυο.
Η συνολική εικόνα βγήκε κάπως έτσι...
Περίπου 30 ημέρες μετά το αρχικό ορφάνεμα, έκανα έλεγχο στις 8 παραφυάδες...
βρήκα σημάδια εκκόλαψης πάνω στα βασιλοκέλια...
γόνους ασφράγιστους σε όλες τις κυψέλες...
αρκετούς σε κάποιες παραφυάδες, λιγότερους σε άλλες...
Όσες παραφυάδες είχαν λίγο γόνο, είχαν μαζέψει και μελάκια ...
αυτές που είχαν περισσότερο γόνο, είχαν φυσικά καταναλώσει τα αποθέματα και χρειάζονταν πια επιπλέον τάισμα...
Σε 4-5 παραφυάδες είδα και τη βασίλισσα...
(από το πλάι)
(και ...η ουρά της)
Για τις υπόλοιπες παραφυάδες που δεν είδα βασίλισσα, η ύπαρξη ασφράγιστου γόνου δεν είναι πάντα απόδειξη ότι υπάρχει βασίλισσα, πρέπει να δούμε σφραγισμένο εργατικό γόνο για να σιγουρευτούμε ότι όλα πήγαν καλά.
Οπότε τις άφησα πάλι για λίγο καιρό στην ησυχία τους βάζοντας βανίλια μέχρι το τελικό έλεγχο αξιολόγησης έως ότου να σφραγιστεί κανονικά ο γόνος.
Μετακίνησα επίσης ελαφρά τις θέσεις τους ευθυγραμμίζοντας λίγο, ώστε να χωριστούν καλύτερα και να μην θυμίζουν πλέον ...βεντάλιες.
Σε επόμενο έλεγχο, βρήκα σε μια από τις οκτώ παραφυάδες, μόνο κηφηνογόνο και πουθενά βασίλισσα, οπότε πήγε για διάλυση, στις υπόλοιπες επτά, βρήκα εργατικό σφραγισμένο γόνο, οπότε έχουμε σίγουρα επτά νέες παραφυάδες.
Καλά τα πήγαμε!
Κλείνοντας, ανακεφαλαιώνω στα γρήγορα.
1) Ημέρα χ ορφανεύουμε το μελίσσι
2) Ημέρα χ+3 καταστρέφουμε όλα τα βασιλικά κελιά ή ημέρα χ+5 καταστρέφουμε όλα τα κλειστά βασιλικά κελιά
3) Ημέρα χ+ 12 κόβουμε παραφυάδες μοιράζοντας τα βασιλοκέλια
4) Ημέρα χ+30 ελέγχουμε για γονιμοποίηση και γέννα
Υ.Γ.
Σήμερα σχεδόν δυο μήνες μετά το αρχικό ορφάνεμα, αυτές οι παραφυάδες έχουν μετακινηθεί, πάνε πολύ καλά, με λίγη βοήθεια μερικές έχουν γίνει δεκάρες πια.
Σε γενικές γραμμές η μέθοδος της βεντάλιας είναι αυτή, υπάρχουν αρκετές παραλλαγές ως προς την υλοποίηση και το σκοπό που θέλει να πετύχει ο κάθε μελισσοκόμος...
Μπορούμε να κάνουμε βασιλοτροφία και να εμβολιάσουμε ώριμα βασιλοκέλια σε μια βεντάλια κερδίζοντας χρόνο για την εκκόλαψη της νέας βασίλισσας.
Να κρατήσουμε τη παλιά βασίλισσα ή όχι.
Να "κόψουμε" παραφυάδες για να κάνουμε αντικατάσταση βασιλισσών.
Να μειώσουμε το κίνδυνο της σμηνουργίας, κόβοντας παραφυάδες νωρίς την Άνοιξη και να κάνουμε συνενώσεις αργότερα για περισσότερο μέλι.
Πολλά και διαφορετικά, είναι ένα πολυεργαλείο.
Ο καθένας μπορεί να βρει τη δική του παραλλαγή, αυτή που ταιριάζει καλύτερα στο τρόπο εργασίας του και το τόπο του μελισσοκομείου του...
Ένα είναι σίγουρο, οι βασίλισσες που θα βγουν με τη μέθοδο της βεντάλιας, θα είναι μια χαρά!
Tags
Βασιλοτροφία
