Το πειραματικό στοιχείο είναι αναπόσπαστο χαρακτηριστικό του κάθε μελισσοκόμου.
Τίποτα από τη σημερινή μελισσοκομική πραγματικότητα δεν θα υπήρχε, αν κάποιοι άνθρωποι παλιότερα δεν δοκίμαζαν και δεν προσπαθούσαν να βρουν ευκολότερες λύσεις για να διευκολύνουν την εργασία τους...
Φυσικά δεν σημαίνει ότι κάθε προσπάθεια συνοδεύεται αυτόματα και από απόλυτη επιτυχία με την πρώτη δοκιμή!
Αυτό που γράφω έχει να κάνει με τις πρόσφατες προσπάθειές μου να βάλω τα ελάχιστα γραμμάρια σιροπιού μέσα στην κυψέλη, χωρίς όμως να ενοχλώ συχνά τις μέλισσες, ή να τρυπήσω το καπάκι και φυσικά αν θα ήταν εφικτό, να μην κάνω και πολλά δρομολόγια μαζί.
Με ότι βέβαια πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα έχει αυτή η προσπάθεια ταυτόχρονα...διότι είναι κομματάκι δύσκολο να συνδυαστούν όλα αυτά μαζί χωρίς να προκύψουν θέματα που δεν τα έχουμε υπολογίσει όταν ξεκινούμε να υλοποιήσουμε την αρχική μας ιδέα...
Στο "πείραμα " που κάνω σε μια κυψέλη, προσπαθώντας να συνδυάσω όλα τα παραπάνω είμαστε ακόμα στο στάδιο ...ρυθμίσεις στην πραγματικότητα.
Δεν είναι εύκολο.
Δεν παραιτούμαι, αλλά επειδή θέλω να δουλέψει κάτι άμεσα για φέτος, έστω και αν δεν πληρεί όλες τις παραμέτρους που θα ήθελα...αποφάσισα για αρχή να κάνω το ακόλουθο:
Τι είναι πάλι αυτό?
Περίπου κάνει ότι και η τάπα τροφοδοσίας στο καπάκι, αλλά για μικρές ποσότητες (προς το παρόν)
Τοποθετείται πολύ εύκολα, δεν τρυπάμε μόνιμα το καπάκι και στοιχίζει σχεδόν τίποτα.Αυτά.
Όπως βολεύεται ο καθένας και όπως έχει συνηθίσει...σε περίπτωση όμως που κάποιος θα ήθελε να το δοκιμάσει παραθέτω τον τρόπο υλοποίησης.
Με ένα κατσαβίδι ή άλλο αντίστοιχο εργαλείο δημιουργούμε μια στρογγυλή οπή στη σήτα του καπακιού, προς την εσωτερική πλευρά.
Έχουμε φροντίσει να έχουμε κόψει μικρά κομματάκια από ένα ψιλό τσέρκι και τοποθετώντας ένα κατσαβίδι από κάτω του...
το κτυπάμε με ένα σφυράκι πάνω σε μια ξύλινη επιφάνεια προκειμένου να δημιουργηθεί με αυτό τον τρόπο η καμπύλη που θέλουμε για να περάσει το σωληνάκι μας...
βιδώνουμε αυτό το μέταλλο στο κέντρο του καπακιού αλλά σχετικά προς τα άκρα, ώστε να έχει το περιθώριο το σωληνάκι να κάνει καμπύλη ροής προς τα κάτω.
Περνάμε το σωληνάκι (απλό σωληνάκι που βάζουμε στις γλάστρες για πότισμα) ...από την οπή της σήτας και μέσα από την καμπύλη του μετάλλου,
ενώ σταθεροποιούμε με λίγη πλαστελίνη το σωληνάκι πάνω στο μέταλλο,
για επιπλέον ασφάλεια, μπορούμε να περάσουμε ένα "δακτυλίδι" στην έξοδο.
Το δημιουργούμε εύκολα κόβοντας πλαστικό σωλήνα που χρησιμοποιούν οι ηλεκτρολόγοι
Έτοιμο!
Εξωτερικά δείχνει έτσι, τοποθετημένο στη πίσω πλευρά του καπακιού της κυψέλης.
Εσωτερικά έτσι, (για επιπλέον ασφάλεια μπορούμε να βάλουμε ελάχιστη πλαστελίνη για σταθεροποίηση και στη σήτα, αν και παρατήρησα αργότερα ότι τη...τρώνε ελαφρώς, οπότε θα χρειαστεί κάτι πιο ανθεκτικό την επόμενη φορά ή ίσως και τίποτα γιατί το σωληνάκι βγαίνει σφηνωτά από τη σήτα, δεν αφήνει κενό)
Όταν λοιπόν θέλουμε να βάλουμε τα ελάχιστα γραμμάρια της διεγερτικής τροφοδοσίας, με μια μεγάλη ένεση τροφοδοτούμε απευθείας το σωληνάκι, χωρίς να ανοίξουμε το καπάκι.
(Αγόρασα τη μεγαλύτερη σύριγγα που βρήκα στο φαρμακείο, αλλά μάλλον θα πρέπει να ψάξω αλλού για κάτι ακόμα πιο μεγάλο για να συντομεύσω το χρόνο διοχέτευσης)
Κλείνουμε πάλι με το "δακτυλίδι" - ασφάλεια και είμαστε έτοιμοι.
Τοποθέτησα τα σωληνάκια κατά την διάρκεια της τελευταίας μου επιθεώρησης, έχοντας μαζί μου ένα ...επιπλέον καπάκι.
Ετοίμαζα ένα καπάκι με βιδωμένο σωληνάκι και το τοποθετούσα μετά τον έλεγχο, πάνω στην κυψέλη, κρατώντας το καπάκι της κυψέλης που μόλις είχε ελεγχθεί...για να κάνω το ίδιο για την επόμενη.
Το δοκίμασα 2-3 φορές στην πράξη με την ένεση και δουλεύει σχετικά εύκολα για τις μικρές ποσότητες που χρειάζονται για τη διεγερτική τροφοδοσία.
Τα δρομολόγια δεν τα έχω γλυτώσει ακόμα (αφού θέλει λίγο και συχνά) αλλά κάνω πιο γρήγορα από το να ανοίγω τα καπάκια και φυσικά δεν αναστατώνω τις μέλισσες, επιπλέον δεν έκανα κάποια ανεπανόρθωτη μεταβολή στην κυψέλη και το κόστος υλοποίησης είναι μηδαμινό ,όπως και ο χρόνος τοποθέτησης στο καπάκι της κυψέλης.
Αυτή η διάμετρος στο σωληνάκι, δεν βολεύει για μεγάλες ποσότητες τροφοδοσίας όπως η τάπα στο καπάκι, αλλά ίσως δοκιμάζοντας μελλοντικά με σωλήνα μεγαλύτερης διαμέτρου και κάποια...χειροκίνητη αντλία ή έμβολο,ίσως το πετύχουμε και αυτό.
Κάθε δημοσιοποίηση ενός πειράματος ή ενός τρόπου εργασίας από κάποιον δεν σημαίνει ότι είναι και "σωστό" για κάποιον άλλο...
Απλά ιδέες ανταλλάσσουμε και ο καθένας ας κρατήσει μόνο ότι πιστεύει ότι μπορεί να του φανεί...χρήσιμο.
Όλα τα υπόλοιπα, εγκυκλοπαιδικές γνώσεις.
Τίποτα από τη σημερινή μελισσοκομική πραγματικότητα δεν θα υπήρχε, αν κάποιοι άνθρωποι παλιότερα δεν δοκίμαζαν και δεν προσπαθούσαν να βρουν ευκολότερες λύσεις για να διευκολύνουν την εργασία τους...
Φυσικά δεν σημαίνει ότι κάθε προσπάθεια συνοδεύεται αυτόματα και από απόλυτη επιτυχία με την πρώτη δοκιμή!
Αυτό που γράφω έχει να κάνει με τις πρόσφατες προσπάθειές μου να βάλω τα ελάχιστα γραμμάρια σιροπιού μέσα στην κυψέλη, χωρίς όμως να ενοχλώ συχνά τις μέλισσες, ή να τρυπήσω το καπάκι και φυσικά αν θα ήταν εφικτό, να μην κάνω και πολλά δρομολόγια μαζί.
Με ότι βέβαια πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα έχει αυτή η προσπάθεια ταυτόχρονα...διότι είναι κομματάκι δύσκολο να συνδυαστούν όλα αυτά μαζί χωρίς να προκύψουν θέματα που δεν τα έχουμε υπολογίσει όταν ξεκινούμε να υλοποιήσουμε την αρχική μας ιδέα...
Στο "πείραμα " που κάνω σε μια κυψέλη, προσπαθώντας να συνδυάσω όλα τα παραπάνω είμαστε ακόμα στο στάδιο ...ρυθμίσεις στην πραγματικότητα.
Δεν είναι εύκολο.
Δεν παραιτούμαι, αλλά επειδή θέλω να δουλέψει κάτι άμεσα για φέτος, έστω και αν δεν πληρεί όλες τις παραμέτρους που θα ήθελα...αποφάσισα για αρχή να κάνω το ακόλουθο:
Τι είναι πάλι αυτό?
Περίπου κάνει ότι και η τάπα τροφοδοσίας στο καπάκι, αλλά για μικρές ποσότητες (προς το παρόν)
Τοποθετείται πολύ εύκολα, δεν τρυπάμε μόνιμα το καπάκι και στοιχίζει σχεδόν τίποτα.Αυτά.
Όπως βολεύεται ο καθένας και όπως έχει συνηθίσει...σε περίπτωση όμως που κάποιος θα ήθελε να το δοκιμάσει παραθέτω τον τρόπο υλοποίησης.
Με ένα κατσαβίδι ή άλλο αντίστοιχο εργαλείο δημιουργούμε μια στρογγυλή οπή στη σήτα του καπακιού, προς την εσωτερική πλευρά.
Έχουμε φροντίσει να έχουμε κόψει μικρά κομματάκια από ένα ψιλό τσέρκι και τοποθετώντας ένα κατσαβίδι από κάτω του...
το κτυπάμε με ένα σφυράκι πάνω σε μια ξύλινη επιφάνεια προκειμένου να δημιουργηθεί με αυτό τον τρόπο η καμπύλη που θέλουμε για να περάσει το σωληνάκι μας...
βιδώνουμε αυτό το μέταλλο στο κέντρο του καπακιού αλλά σχετικά προς τα άκρα, ώστε να έχει το περιθώριο το σωληνάκι να κάνει καμπύλη ροής προς τα κάτω.
Περνάμε το σωληνάκι (απλό σωληνάκι που βάζουμε στις γλάστρες για πότισμα) ...από την οπή της σήτας και μέσα από την καμπύλη του μετάλλου,
ενώ σταθεροποιούμε με λίγη πλαστελίνη το σωληνάκι πάνω στο μέταλλο,
για επιπλέον ασφάλεια, μπορούμε να περάσουμε ένα "δακτυλίδι" στην έξοδο.
Το δημιουργούμε εύκολα κόβοντας πλαστικό σωλήνα που χρησιμοποιούν οι ηλεκτρολόγοι
Έτοιμο!
Εξωτερικά δείχνει έτσι, τοποθετημένο στη πίσω πλευρά του καπακιού της κυψέλης.
Εσωτερικά έτσι, (για επιπλέον ασφάλεια μπορούμε να βάλουμε ελάχιστη πλαστελίνη για σταθεροποίηση και στη σήτα, αν και παρατήρησα αργότερα ότι τη...τρώνε ελαφρώς, οπότε θα χρειαστεί κάτι πιο ανθεκτικό την επόμενη φορά ή ίσως και τίποτα γιατί το σωληνάκι βγαίνει σφηνωτά από τη σήτα, δεν αφήνει κενό)
Όταν λοιπόν θέλουμε να βάλουμε τα ελάχιστα γραμμάρια της διεγερτικής τροφοδοσίας, με μια μεγάλη ένεση τροφοδοτούμε απευθείας το σωληνάκι, χωρίς να ανοίξουμε το καπάκι.
(Αγόρασα τη μεγαλύτερη σύριγγα που βρήκα στο φαρμακείο, αλλά μάλλον θα πρέπει να ψάξω αλλού για κάτι ακόμα πιο μεγάλο για να συντομεύσω το χρόνο διοχέτευσης)
Κλείνουμε πάλι με το "δακτυλίδι" - ασφάλεια και είμαστε έτοιμοι.
Τοποθέτησα τα σωληνάκια κατά την διάρκεια της τελευταίας μου επιθεώρησης, έχοντας μαζί μου ένα ...επιπλέον καπάκι.
Ετοίμαζα ένα καπάκι με βιδωμένο σωληνάκι και το τοποθετούσα μετά τον έλεγχο, πάνω στην κυψέλη, κρατώντας το καπάκι της κυψέλης που μόλις είχε ελεγχθεί...για να κάνω το ίδιο για την επόμενη.
Το δοκίμασα 2-3 φορές στην πράξη με την ένεση και δουλεύει σχετικά εύκολα για τις μικρές ποσότητες που χρειάζονται για τη διεγερτική τροφοδοσία.
Τα δρομολόγια δεν τα έχω γλυτώσει ακόμα (αφού θέλει λίγο και συχνά) αλλά κάνω πιο γρήγορα από το να ανοίγω τα καπάκια και φυσικά δεν αναστατώνω τις μέλισσες, επιπλέον δεν έκανα κάποια ανεπανόρθωτη μεταβολή στην κυψέλη και το κόστος υλοποίησης είναι μηδαμινό ,όπως και ο χρόνος τοποθέτησης στο καπάκι της κυψέλης.
Αυτή η διάμετρος στο σωληνάκι, δεν βολεύει για μεγάλες ποσότητες τροφοδοσίας όπως η τάπα στο καπάκι, αλλά ίσως δοκιμάζοντας μελλοντικά με σωλήνα μεγαλύτερης διαμέτρου και κάποια...χειροκίνητη αντλία ή έμβολο,ίσως το πετύχουμε και αυτό.
Κάθε δημοσιοποίηση ενός πειράματος ή ενός τρόπου εργασίας από κάποιον δεν σημαίνει ότι είναι και "σωστό" για κάποιον άλλο...
Απλά ιδέες ανταλλάσσουμε και ο καθένας ας κρατήσει μόνο ότι πιστεύει ότι μπορεί να του φανεί...χρήσιμο.
Όλα τα υπόλοιπα, εγκυκλοπαιδικές γνώσεις.
Tags
Κατασκευές
