Ο καπνός και τα χόρτα που καίμε στο καπνιστήρι παίζει σημαντικόταρο ρόλο. Πολλοί μελισσοκόμοι χρησιμοποιούν συγκεκριμένα φύλα, προκειμένου να καταπολεμούν τη βαρρόα, να ηρεμούν περισσότερο τις μέλισσες, και ο καπνός να είναι ελαφρύς που να μην ενοχλεί και να μην αφήνει ούτε υπολλείματα αλλά ούτε και μυρωδιά στο μέλι. Δεν έχετε ακούσει ποτέ ότι όταν τρυγάμε μέλι, δεν πρέπει να καπνίζουμε, η αν αυτό δεν είναι εφικτό να καπνίζουμε ελάχιστα; Ο καπνός αφήνει υπολείμματα στο μέλι, και επειδή το μέλι απορροφά εύκολα μυρωδιές, το αποφεύγουμε ειδικά αν το μέλι είναι ασφράγιστο.
Ολοι οι επαγγελματίες μελισσοκόμοι χρησιμοποιούν ως καυστική ύλη για το καπνηστήρι τους αποξηραμένες πευκοβελόνες ή αλλιώς "πούσι" όπως λέγεται. Αυτό μαζεύεται το φθινόπωρο η την Άνοιξη μέσα στα πευκοδάση, στις άκρες των δρόμων κάτω απο πεύκα, και η μόνη προϋπόθεση είναι να μην έχει βρέξει και να είναι στεγνωμένα τα φύλλα. Τα συγκεκριμένα φύλα κάνουν τον πιο ελαφρύ καπνό, και σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, αφήνουν τα λιγότερα υπολλείματα στο μέλι.
Το μεγάλο μυστικό για να γίνετε πιο ελαφρύς και ωραίος καπνός είναι αφού ανάψουμε το καπνιστήρι στην κορυφή επάνω να βάλουμε ένα ξερό κουκουνάρι πεύκου, και λίγα χλωρά φύλλα απο πεύκο η κυπαρίσσι. Αυτά τα δύο πραγματάκια είναι το μεγαλύτερο μυστικό. Το κουκουνάρι λόγω της συμπυκνωμένης σύνθεσης του - σκληρό σαν ξύλο - κρατάει αναμένο το καπνηστήρι πολύ ώρα παραπάνω. Εγγυημένη μέθοδος για να καπνίσουμε περισσότερα μελίσσια. Τα χλωρά φύλα τα βάζουμε πάνω πάνω πριν κουμπώσουμε το καπνηστήρι, και κάνουν το εξής. Καθώς φυσάμε ο ζεστός καπνός καθώς περνά απο τα χλωρά φύλλα κρυώνει και γίνεται δροσερός για τις μέλισσες.
Εδώ θέλω να αναφέρω μερικά τραγικά λάθη που κάνουν οι μελισσοκόμοι. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Ήμουν μια μέρα στα μελίσσια, και καθώς προσπαθούσα να ανάψω το καπνηστήρι δυσκολεύομουν επειδή τα φύλα έχουν πάρει υγρασία. Μερικοί μελισσοκόμοι μπορεί να δοκιμάσουν να βάλουν κάποιο εύφλεκτο υλικό. Έτσι και εγώ θα σας πω το λάθος μου. Έβαλα στο καπνηστήρι λίγα φυτιλάκια με κερί - τα χρησιμοποιούμε σαν προσάναμα για το τζάκι, απο το κηροπλαστείο δίπλα στο σπίτι. Αυτό το έκανα τελείως απερίσκεπτα, μόνο και μόνο για να ανάψω γρήγορα τη φωτιά.
Μόλις άναψε η φωτιά ο καπνός ήταν έντονος, και μοσχοβολούσε κερί. Καμμένο κερί όμως! Μόλις μπήκε στα μελίσσια αυτός ο καπνός, δεν ξανα είδα τόσο μεγάλη επιθετική συμπεριφορά. Μιλάμε για κανονική επίθεση. Όπου έπεφτε αυτός ο καπνός ήταν σαν να έλεγες βαράτε στο ψαχνό. Αυτό το λάθος το λέω για να συνειδητοποιήσετε ότι το κάπνισμα παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στην ηρεμία των μελισσιών μας. Όταν ο καπνός έχει μυρωδιές απο συνθετικές ουσίες, είναι βαρύς τότε οι μέλισσες το αισθάνονται πολύ πιο έντονα απο εμάς και γι αυτό επιτίθονται. Φανταστείτε να σας έκλειναν μέσα σε ένα δωμάτιο και να σας φύσαγαν καπνό κάτω απο τη πόρτα, πως θα νιώθατε...
Κλείνοντας θέλω να σας απαντήσω και το τελευταίο σκέλος της σημερινής μας ανάρτησης. Ξεχάσαμε να απαντήσουμε στην ερώτηση "Πως ελέγχουμε τη βαρρόα με χρήση καπνού;". Όπως έχει αποδειχθεί με έρευνες όταν καπνίζουμε με καπνό σε συνδιασμό με διάτρητο - αεριζόμενο πάτο κάποια βαρρόα σε ένα μικρό ποσοστό πέφτουν. Αν όμως ο καπνός δημιουργείτε απο φυτά που περιέχουν αιθέρια έλλαια με ακαριοκτόνο δράση η πτώση είναι μεγαλύτερη. Φυτά που έχουν μεγάλη ακκαρεοκτόνο δράση και βρίσκονται παντού δίπλα μας είναι ο ευκάλυπος, η ακονιζιά, το δεντρολίβανο η λεβάντα. Ο ευκάλυπτος θεωρείτε ο καλύτερος, και αν συνδιαστεί μαζί με άλλα φυτά κάνει καλή δουλειά.
Βάζωντας ξερά και χλωρά φύλα απο ευκάλυπτο και άλλα φυτά καταπολεμάται ένα μικρό ποσοστό της βαρρόα, και γίνεται ένα μικρό ξελάφρωμα κάθε φορά. Δεν έχουμε λοιπόν κάτι να χάσουμε. Για να δούμε αν δουλεύει η μέθοδος μπορούμε να βάλουμε μια κόλλα χαρτί Α4 στον πάτο της κυψέλης και να δούμε πόσα βαρρόα θα πέσουν. Αυτά είχα να σας πω για σήμερα!
