Έχουμε ένα μελίσσι που για διάφορους λόγους κατέληξε αρρενοτόκο, όπως π.χ. να μην κατάφερε να γεννηθεί βασίλισσα από εμβολιασμένο βασιλοκέλι, να γεννήθηκε αλλά να μην επέστρεψε από την έξοδο γονιμοποίησης, να μην γεννάει, είτε από αρρώστια είτε από ατύχημα κ.τ.λ.
Το σίγουρο είναι ότι πια η κυψέλη δεν έχει ικανή βασίλισσα για αρκετό χρονικό διάστημα και οι ωοτόκες μέλισσες έχουν κάνει την εμφάνισή τους αφού δεν βλέπουμε καθόλου εργατικό γόνο, αλλά μόνο...κηφήνες.
Αν το μελίσσι είναι πολύ μικρό, δεν αξίζει τον κόπο να προσπαθήσουμε, το τινάζουμε 50 μέτρα μακριά από την αρχική του θέση και ...ησυχάζουμε.
Αν είναι λίγο μεγαλύτερο, έστω και για πειραματισμό, αξίζει να δοκιμάσουμε να το επαναφέρουμε, μπορούμε να επιχειρήσουμε να του δώσουμε πλαίσιο με γόνο ημέρας, αφού απομακρύνουμε πρώτα τον κηφηνογόνο, (όπως αναφέρεται στο βιβλίο του Pierre Jean-Prost ) για να εξακριβώσουμε αν τυχόν υπάρχει βασίλισσα μέσα στην κυψέλη, αλλά έχει πάψει να γεννάει, αν δημιουργηθούν βασιλοκέλια, δεν έχουμε βασίλισσα, αν δεν δημιουργηθούν, σημαίνει ότι υπάρχει βασίλισσα μέσα στην κυψέλη.
Αν μια βασίλισσα είναι ανίκανη να ωοτοκήσει, ζει ανάμεσα στις ωοτόκες εργάτριες, το μελίσσι δεν δέχεται άλλη βασίλισσα και δεν δοκιμάζει να εκθρέψει άλλη αν του δώσουμε φρέσκο γόνο.
Θα πρέπει να ψάξουμε και να αφαιρέσουμε τη προβληματική βασίλισσα και ύστερα να τοποθετήσουμε μια νέα γόνιμη ή φρέσκο γόνο, στην τελευταία περίπτωση θα περιμένουμε σχεδόν ένα μήνα για να αποχτήσει κανονικά νέα βασίλισσα και στις δυο περιπτώσεις οι ωοτόκες εξαφανίζονται όταν οι μέλισσες δεν τις έχουν πια ανάγκη.
Όσο πιο μεγάλο είναι το μελίσσι τόσο πιο δύσκολα θα δεχτεί την εισαγωγή μιας νέας βασίλισσας, συνήθως την σκοτώνουν μέσα στο κλουβάκι εισαγωγής, αφού πιστεύουν ότι οι ωοτόκες μέλισσες είναι η "βασίλισσα" τους, οπότε είναι φυσιολογικό να μην θέλουν άλλη βασίλισσα.
Ψάχνοντας διάφορα στο διαδίκτυο παλιότερα, είχα βρει την πληροφορία ότι αν πάρουμε τα πλαίσια που μπορούν να γεννούν οι ωοτόκες μέλισσες για λίγο χρόνο και δεν έχουν που να γεννήσουν, ακυρώνεται με κάποιο τρόπο η "βασιλεία" τους και μετά είναι πιο εύκολο να αποδεχτεί το μελίσσι μια νέα βασίλισσα.
Βρέθηκα πρόσφατα με ένα αρρενοτόκο μελίσσι και επιπλέον μου περίσσευε μια βασίλισσα από συνένωση που έκανα, είπα λοιπόν να δοκιμάσω έτσι για την εμπειρία...την εισαγωγή βασίλισσας σε αρρενοτόκο με κλουβάκι.
Αρχικά θα έπρεπε να αφαιρεθούν όλα τα πλαίσια όπου θα μπορούσαν να γεννήσουν οι ωοτόκες.
Τίποτα, να μην βρίσκουν ούτε ένα τόσο δα μικρό κελάκι για να τοποθετήσουν τον ...πισινούλη τους, να μην μπορούν να αφήσουν ούτε ένα αυγουλάκι.
Τοποθετούμε μια νέα κυψέλη με μερικά άχτιστα πλαίσια στη θέση του αρρενοτόκου, για να έχουν κάπου να πατήσουν οι μέλισσες (εναλλακτικά πιστεύω ότι μπορούμε να κρατήσουμε και την ίδια κυψέλη).
Οπότε τινάζουμε τα πλαίσια με τον κηφηνογόνο μέσα στην κυψέλη ώστε να μείνει μόνο ο πληθυσμός των μελισσών και τα ίδια τα πλαίσια τα μοιράζουμε σε διάφορες άλλες κυψέλες του μελισσοκομείου.
Ούτε πλαίσια με γύρη ούτε με μέλι, τίποτα άλλο, μόνο μέλισσες.
Τοποθετούμε τη νέα βασίλισσα με κλουβάκι που έχει μπόλικη βανίλια στην τάπα εισαγωγής.
Όσο περισσότερο αργήσουν να την ελευθερώσουν τόσο καλύτερα.
Επίσης μιας και δεν υπάρχουν καθόλου τροφές μέσα στην κυψέλη, αναγκαστικά πρέπει να δώσουμε βανίλια στο μελίσσι.
Σύντομα οι μέλισσες θα εντοπίσουν τη φυλακισμένη βασίλισσα και θα προσπαθήσουν να την ελευθερώσουν τρώγοντας το ζυμάρι που κλείνει την είσοδο του κλουβιού...
Οι ωοτόκες δεν έχουν "τόπο" να ασκήσουν τα καθήκοντα τους και οι ισορροπίες μέσα στην κυψέλη αρχίζουν να αλλάζουν φυσικά υπέρ της νέας βασίλισσας που θα ελευθερωθεί σύντομα.
Μετά από 5-6 ημέρες αναμονής και περιέργειας για το αποτέλεσμα του εγχειρήματος, βρήκαμε αυτή την εικόνα ανοίγοντας την κυψέλη...
οι μέλισσες είχαν μισοκτίσει τα πλαίσια...
σε κάποια είχαν βάλει και ελάχιστο μέλι...
η βασιλοπούλα έκοβε βόλτες πάνω στο πλαίσιο και είχε αφήσει μάλιστα και γόνο ημέρας στα φρεσκοχτισμένα κελιά του νέου της βασιλείου.
Προστέθηκαν και 1-2 χτισμένα πλαίσια για γρηγορότερη ανάπτυξη.
Όλα καλά.
Αντίο ωοτόκες μέλισσες.
Ζήτω η νέα βασίλισσα!!!
