Πως μπορούμε να φτιάξουμε εύκολα μια ποτίστρα για τα μελισσάκια μας ?
Με υλικά που μπορούμε να ανακυκλώσουμε, φτιάχνεται σχετικά εύκολα η ακόλουθη κατασκευή.
Βρίσκουμε μια παλιά παλέτα
(η συγκεκριμένη είναι ένα σπασμένο κομμάτι από παλέτα) που είναι εύκολο και ανέξοδο να το προμηθευτούμε από κάποια επιχείρηση που το έχει απλά ...για πέταμα.
Απλά προσπαθούμε να βρούμε παλέτες που δεν έχουν υποστεί εμποτισμό με διάφορα χημικά τα ξύλα τους...
Μαζεύουμε ότι εργαλεία θα μας χρειαστούν για κόψιμο και κάρφωμα...και αρχίζουμε.
Ξεκαρφώνουμε τα επάνω οριζόντια σανίδια, εκτός από αυτό που βρίσκεται στην κορυφή της.
Κρατάμε τα κάθετα ξύλα και δυό παράλληλα για τη στήριξη των επάνω ξύλων και αρχίζουμε να βιδώνουμε τα οριζόντια
από επάνω προσπαθώντας να μην υπάρχουν κενά ανάμεσα στα σανίδια (όσο είναι δυνατόν)
Κόβουμε ότι προεξέχει και σιγά-σιγά κάνοντας ανακύκλωση στα ξύλα μας, φτιάχνουμε τη βάση που θα κυλά το νερό της ποτίστρας μας...
Αν τώρα έχετε ένα μεγάλο ενιαίο κομμάτι ξύλου για να το βάλετε, μια χαρά είναι και αυτό, αλλά μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε κάπου αλλού που θα είναι πιο απαραίτητο, η ποτίστρα ένα οποιοδήποτε καθαρό από μπογιές και χημικά ξύλο χρειάζεται.Ανακύκλωση υλικών κάνουμε.
Το βασικό μέρος τελείωσε,
τώρα θα καρφώσουμε διάφορα μικρά σανιδάκια προκειμένου να αναχαιτίσουμε τη ροή του νερού πάνω στο ξύλο, έτσι ώστε να συγκρατείται περισσότερο νερό και για να μπορούν επίσης να προσγειώνονται πιο εύκολα οι μέλισσες πάνω στην ποτίστρα.
Δοκιμαστική φωτό με την υποψήφια παλιά βρύση του κήπου...που ήταν για πέταμα (γιατί έσταζε) και που φυσικά ...δεν πέταξα, μήπως και χρειαζόταν...κάπου.
- που να χρειαστεί μια βρύση που στάζει ?
- σε μια ποτίστρα...
Να που χρειάστηκε να στάζει συνέχεια και να είναι αυτός και μόνο ο σκοπός της...
Αφού σταθεροποιήθηκε η βρύση στην κορυφή της ποτίστρας με λίγο σύρμα και έγινε η σύνδεση της με το δίκτυο της δεξαμενής που υπάρχει στο μελισσοκομείο ήταν έτοιμη για δοκιμή.
Τοποθετήθηκε πάνω σε μια μεγάλη πέτρα και τοποθετήθηκε στην άκρη ενός βράχου.
Στη βάση της φυτεύτηκε και ένα δεντρολίβανο
για να μην πηγαίνει τσάμπα και το νερό που θα πέφτει σταγόνα-σταγόνα.Όταν με το καλό μεγαλώσει το δεντρολίβανο, θα "περπατάει" και η ποτίστρα κατά μήκος του βράχου...
Το μόνο που μένει είναι να ρυθμιστεί η ένταση της ροής του νερού πάνω στη σανίδα ροής και η κλίση της σανίδας πάνω στο βράχο ώστε να πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Τώρα αν έχω μεγάλες διαρροές νερού ανάμεσα στα σανιδάκια θα βάλω λίγη σιλικόνη στις σχισμές, αν και όταν το κατασκεύαζα, σκεφτόμουν ότι ίσως να είναι και καλύτερα έτσι για τις μέλισσες γιατί θα έχουν ένα ...καταρράκτη από σταγόνες που θα πέφτουν από το ένα σανιδάκι στο άλλο.
Τέλος πάντων, στη πράξη θα δείξει ποιες αλλαγές χρειάζεται και αν αρέσει η ποτίστρα στις μέλισσες...οπότε υπομονή μέχρι τότε με τις ανάλογες φωτογραφίες, γιατί θέλει και λίγο χρόνο για να μάθουν τη νέα τοποθεσία όπου θα μπορούν να σβήσουν τη δίψα τους.
Το σημαντικό είναι ότι το νερό θα είναι συνέχεια τρεχούμενο και δεν θα γίνεται εστία μόλυνσης όπως γίνεται στις ποτίστρες ανοικτού τύπου με φλοτέρ, όπου οι νεκρές μέλισσες επιπλέουν μέσα στο νερό και το μολύνουν σε περίπτωση που είναι φορείς διάφορων μολυσματικών ασθενειών, όπως η νοζεμίαση και έτσι μολύνονται και οι υγιείς που πάνε να πιουν νερό από την ποτίστρα.
Επιπλέον δεν είναι εύκολο να έχουμε επιδρομές από άλλα ..."ζούδια" που έχουν τρελαθεί από τη δίψα ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες.
Πριν δυό χρόνια είχα ένα δοχείο με φλοτεράκι , πατέντα και αυτό, φτιαγμένο να τροφοδοτείται από ένα βαρελάκι,
για να πίνουν νερό το καλοκαίρι τα λίγα μελίσσια που είχα τότε σε περιοχή που είχε μόνο θυμάρια και...πέτρες.
Κάθε φορά που πήγαινα, έβρισκα το δοχείο σχεδόν διαλυμένο και άχρηστο,
από τα διάφορα διψασμένα ζούδια του βουνού.
Έβαζα από πάνω κοτετσόσυρμα για να τα αποτρέψω, το έβαζα μέσα σε κασόνια, σε σίδερα, ένα σωρό πατέντες, αλλά κάθε φορά αυτά έβρισκαν τρόπο να ανοίξουν τρύπα και να πιουν το νερό.
Άκρη δεν βρήκα, αυτά κέρδιζαν πάντα, όλο το καλοκαίρι.
Δεν θα είχα πρόβλημα αν έπιναν και αυτά μαζί με τις μέλισσες, το θέμα ήταν ότι έπιναν όλο το νερό, κατέστρεφαν επιπλέον και τη ποτίστρα και μετά δεν έμενε τίποτα για τις μέλισσες...
Οπότε τώρα θα δοκιμάσουμε το σύστημα...καταρράκτης-παλέτα, το πολύ - πολύ να γλύφουν τα σανίδια...
Με υλικά που μπορούμε να ανακυκλώσουμε, φτιάχνεται σχετικά εύκολα η ακόλουθη κατασκευή.
Βρίσκουμε μια παλιά παλέτα
(η συγκεκριμένη είναι ένα σπασμένο κομμάτι από παλέτα) που είναι εύκολο και ανέξοδο να το προμηθευτούμε από κάποια επιχείρηση που το έχει απλά ...για πέταμα.
Απλά προσπαθούμε να βρούμε παλέτες που δεν έχουν υποστεί εμποτισμό με διάφορα χημικά τα ξύλα τους...
Μαζεύουμε ότι εργαλεία θα μας χρειαστούν για κόψιμο και κάρφωμα...και αρχίζουμε.
Ξεκαρφώνουμε τα επάνω οριζόντια σανίδια, εκτός από αυτό που βρίσκεται στην κορυφή της.
Κρατάμε τα κάθετα ξύλα και δυό παράλληλα για τη στήριξη των επάνω ξύλων και αρχίζουμε να βιδώνουμε τα οριζόντια
από επάνω προσπαθώντας να μην υπάρχουν κενά ανάμεσα στα σανίδια (όσο είναι δυνατόν)
Κόβουμε ότι προεξέχει και σιγά-σιγά κάνοντας ανακύκλωση στα ξύλα μας, φτιάχνουμε τη βάση που θα κυλά το νερό της ποτίστρας μας...
Αν τώρα έχετε ένα μεγάλο ενιαίο κομμάτι ξύλου για να το βάλετε, μια χαρά είναι και αυτό, αλλά μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε κάπου αλλού που θα είναι πιο απαραίτητο, η ποτίστρα ένα οποιοδήποτε καθαρό από μπογιές και χημικά ξύλο χρειάζεται.Ανακύκλωση υλικών κάνουμε.
Το βασικό μέρος τελείωσε,
τώρα θα καρφώσουμε διάφορα μικρά σανιδάκια προκειμένου να αναχαιτίσουμε τη ροή του νερού πάνω στο ξύλο, έτσι ώστε να συγκρατείται περισσότερο νερό και για να μπορούν επίσης να προσγειώνονται πιο εύκολα οι μέλισσες πάνω στην ποτίστρα.
Δοκιμαστική φωτό με την υποψήφια παλιά βρύση του κήπου...που ήταν για πέταμα (γιατί έσταζε) και που φυσικά ...δεν πέταξα, μήπως και χρειαζόταν...κάπου.
- που να χρειαστεί μια βρύση που στάζει ?
- σε μια ποτίστρα...
Να που χρειάστηκε να στάζει συνέχεια και να είναι αυτός και μόνο ο σκοπός της...
Αφού σταθεροποιήθηκε η βρύση στην κορυφή της ποτίστρας με λίγο σύρμα και έγινε η σύνδεση της με το δίκτυο της δεξαμενής που υπάρχει στο μελισσοκομείο ήταν έτοιμη για δοκιμή.
Τοποθετήθηκε πάνω σε μια μεγάλη πέτρα και τοποθετήθηκε στην άκρη ενός βράχου.
Στη βάση της φυτεύτηκε και ένα δεντρολίβανο
για να μην πηγαίνει τσάμπα και το νερό που θα πέφτει σταγόνα-σταγόνα.Όταν με το καλό μεγαλώσει το δεντρολίβανο, θα "περπατάει" και η ποτίστρα κατά μήκος του βράχου...
Το μόνο που μένει είναι να ρυθμιστεί η ένταση της ροής του νερού πάνω στη σανίδα ροής και η κλίση της σανίδας πάνω στο βράχο ώστε να πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Τώρα αν έχω μεγάλες διαρροές νερού ανάμεσα στα σανιδάκια θα βάλω λίγη σιλικόνη στις σχισμές, αν και όταν το κατασκεύαζα, σκεφτόμουν ότι ίσως να είναι και καλύτερα έτσι για τις μέλισσες γιατί θα έχουν ένα ...καταρράκτη από σταγόνες που θα πέφτουν από το ένα σανιδάκι στο άλλο.
Τέλος πάντων, στη πράξη θα δείξει ποιες αλλαγές χρειάζεται και αν αρέσει η ποτίστρα στις μέλισσες...οπότε υπομονή μέχρι τότε με τις ανάλογες φωτογραφίες, γιατί θέλει και λίγο χρόνο για να μάθουν τη νέα τοποθεσία όπου θα μπορούν να σβήσουν τη δίψα τους.
Το σημαντικό είναι ότι το νερό θα είναι συνέχεια τρεχούμενο και δεν θα γίνεται εστία μόλυνσης όπως γίνεται στις ποτίστρες ανοικτού τύπου με φλοτέρ, όπου οι νεκρές μέλισσες επιπλέουν μέσα στο νερό και το μολύνουν σε περίπτωση που είναι φορείς διάφορων μολυσματικών ασθενειών, όπως η νοζεμίαση και έτσι μολύνονται και οι υγιείς που πάνε να πιουν νερό από την ποτίστρα.
Επιπλέον δεν είναι εύκολο να έχουμε επιδρομές από άλλα ..."ζούδια" που έχουν τρελαθεί από τη δίψα ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες.
Πριν δυό χρόνια είχα ένα δοχείο με φλοτεράκι , πατέντα και αυτό, φτιαγμένο να τροφοδοτείται από ένα βαρελάκι,
για να πίνουν νερό το καλοκαίρι τα λίγα μελίσσια που είχα τότε σε περιοχή που είχε μόνο θυμάρια και...πέτρες.
Κάθε φορά που πήγαινα, έβρισκα το δοχείο σχεδόν διαλυμένο και άχρηστο,
από τα διάφορα διψασμένα ζούδια του βουνού.
Έβαζα από πάνω κοτετσόσυρμα για να τα αποτρέψω, το έβαζα μέσα σε κασόνια, σε σίδερα, ένα σωρό πατέντες, αλλά κάθε φορά αυτά έβρισκαν τρόπο να ανοίξουν τρύπα και να πιουν το νερό.
Άκρη δεν βρήκα, αυτά κέρδιζαν πάντα, όλο το καλοκαίρι.
Δεν θα είχα πρόβλημα αν έπιναν και αυτά μαζί με τις μέλισσες, το θέμα ήταν ότι έπιναν όλο το νερό, κατέστρεφαν επιπλέον και τη ποτίστρα και μετά δεν έμενε τίποτα για τις μέλισσες...
Οπότε τώρα θα δοκιμάσουμε το σύστημα...καταρράκτης-παλέτα, το πολύ - πολύ να γλύφουν τα σανίδια...
Tags
Κατασκευές
