Παραφυάδες μετά την ανθοφορία

Η μέθοδος λοιπόν αυτή μας επιτρέπει να πάρουμε την κύρια σοδειά και ύστερα να κάνουμε μια αύξηση μέχρι 75%, ανανεώνοντας συγχρόνως και όλες τις βασίλισσες μας. Είναι πολύ απλή μέθοδος και κατάλληλη για τους πολυάσχολους μελισσοκόμους ή για αυτούς που έχουν περιφερειακά μελισσοκομεία, απομακρυσμένα  από την κατοικία τους.

Μια περίπου βδομάδα πριν την λήξη της μεγάλης ανθοφορίας προβαίνουμε στον τρύγο και απαλλάσσουμε τις κυψέλες από τα πατώματα. Αφήνουμε ορφανές τότε όλες τις κυψέλες για να δημιουργήσουν βασιλικά κελιά. Οι συνθήκες για τη βασιλοτροφία κατά την εποχή αυτή είναι ιδεώδεις γιατί υπάρχει άφθονος πληθυσμός, άφθονος γόνος, πολλές μέλισσες μικρής ηλικίας, μέλι και γύρη άφθονη, νέκταρ εξακολουθεί να έρχεται αρκετό από τους αγρούς, ενώ πολλοί και ζωηροί κηφήνες εξασφαλίζουν τη γρήγορη και καλή γονιμοποίηση των νέων βασιλισσών.

Δέκα μέρες μετά, τα βασιλικά κελιά είναι ώριμα και τότε χωρίζουμε όλες τις κυψέλες στα δύο, μεταφέροντας το μισό του γόνου και του πληθησμού σε νέα τοποθεσία, και φροντίζοντας να έχει το κάθε τμήμα ένα τουλάχιστον καλό βασιλικό κελί. Προτιμότερο να έχει δύο ή περισσότερα.

Θα πρέπει να λάβουμε υπ'οψιν  τα εξής:

1)Κατά την ημέρα του χωρισμού να γίνει προσεκτική διαλογή όλων των βασιλικών κελιών και να αφεθούν τα καλύτερα.

2)Εάν υπάρχουν κυψέλες με ανεπιθύμητες βασίλισσες, να μην χρησιμοποιηθύν τα δικά τους βασιλικά κελιά, αλλά να τα καταστρέψουμε και να δώσουμε σε αυτές κελιά από εκλεκτές βασίλισσες.

    3) Να τροφοδοτήσουμε τις κυψέλες μετά το χωρισμό ή να τις μεταφέρουμε  σε τοποθεσία που έχει καλή φθινοπωρινή ανθοφορία.

Πηγη periskepsis.blogspot.com