«Όλοι οι καλοί χωράνε» έλεγαν οι παλιοί και μάλλον δίκιο είχαν. Αρκεί όσοι έρχονται να είναι καλοί… αλλά καλοί να είμαστε και όλοι εμείς… εσείς, παλιοί, παλιότεροι, ακόμη πιο έμπειροι… για να τους δείξουμε, να τους βοηθήσουμε, να τους δώσουμε χώρο. Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι στρέφονται προς την μελισσοκομία.
Λύση ανάγκης; Υπερεκτιμημένη επιλογή; Μόδα; Λίγο απ΄ όλα; Η προσωπική μου άποψη είναι πως η λάθος ενημέρωση οδηγεί νέους και μεσήλικες στην εποχή μας στο δρόμο της μελισσοκομίας. Όμορφος δρόμος, δεν λέω… μα δύσκολος και επίπονος. Και το τελευταίο που θα ήθελα είναι να αποθαρρύνω τους νέους επίδοξους «συναδέλφους».
Όμως… πρέπει κάποιος να πει ξεκάθαρα πως για να επιλέξεις τη μελισσοκομία, για να μάθεις και να γίνεις μελισσοκόμος χρειάζεται πολλά ΠΡΕΠΕΙ…
Πρέπει να αγαπάς τις μέλισσες… να τις λατρεύεις. Τόσο που να σε τσιμπάνε και να λες… «δεν πειράζει, εγώ φταίω που τα ενόχλησα τα κορίτσια»
Πρέπει φυσικά και πρώτα απ΄όλα να γνωρίζεις ή να μάθεις αν είσαι αλλεργικός στο τσίμπημα της μέλισσας. Όχι ότι δεν μπορεί να παρουσιαστεί αλλεργία αργότερα, αλλά αν υπάρχει εξ΄ αρχής... είναι δύσκολα τα πράγματα...
Πρέπει να μάθεις να αγαπάς να ζεις παρέα με τη φύση… Μόνος, εσύ και η φύση !!! Γιατί θα ξοδέψεις άπειρες ώρες μόνος παρέα με τις μέλισσές σου σε ένα έρημο βουνό, στο πουθενά…
Πρέπει να χτίσεις γερή μέση που θα αντέξει στα τόσα κουβαλήματα… από το πουθενά του ενός βουνού, στο τέρμα Θεού του άλλου… Και όλα νύχτα… Και όλα από τη στιγμή που ξεκινήσουν, πρέπει να ολοκληρωθούν κιόλας. Γιατί οι μέλισσες πρέπει να φτάσουν. Πρέπει το ξημέρωμα να πετάξουν ξανά, έξω απ΄ την κυψέλη. Και δεν αφορά κανέναν αν εσύ έπαθες λάστιχο, έμεινες από πετρέλαιο ή βενζίνη, κουράστηκες, έχασες το δρόμο ή κάποιος πρόλαβε και γέμισε με τις δικές του κυψέλες το μέρος που είχες διαλέξει…
Πρέπει να μάθεις…!!! Να μάθεις κάθε τι που τόσοι καλοί μελισσοκόμοι (όχι όλοι) μπορούν και θέλουν να σε διδάξουν. Και πρέπει να τα ακούσεις και να τα μάθεις ΟΛΑ και μάλιστα καλά, γιατί αυτά θα κρίνουν τη σχέση σου με τις μέλισσες και τη δική τους σχέση με τη ζωή. Και είναι κρίμα εσύ να τις κακομεταχειρίζεσαι κι εκείνες να πεθαίνουν άδοξα…
Πρέπει κάποιος να σου πει πως για ένα με δύο χρόνια (τουλάχιστον) ευρώ δεν θα βάλεις στην τσέπη. Μόνο το χέρι θα βάζεις μέσα κι αυτό βαθιά, για να βγάζεις τα έξοδα για κυψέλες, πλαίσια, κεριά, τροφές, φάρμακα, ζάχαρες και τόσα άλλα που αν τα γράψω ένα-ένα… μάλλον θα φύγεις τρέχοντας. Μα δεν θέλει κανείς να φύγεις τρέχοντας. Να μείνεις και ναι… να γίνεις μελισσοκόμος !!!
Όμως να γίνεις καλός, διαβασμένος, αξιοπρεπής και συνειδητοποιημένος μελισσοκόμος. Να γίνεις καλός συνάδελφος με όλους τους άλλους μελισσοκόμους που θα συναναστραφείς θες δεν θες εκεί έξω. Και πίστεψέ με δεν είναι όλοι άγιοι, ούτε όλοι καλοπροαίρετοι.
Στο Β΄ Μέρος της ανάρτησης θα αναλύσουμε κάποια ποσά για αρχικό κεφάλαιο, υλικά, ποσοστά κερδών...κ.α
(συνεχίζεται…)
Λύση ανάγκης; Υπερεκτιμημένη επιλογή; Μόδα; Λίγο απ΄ όλα; Η προσωπική μου άποψη είναι πως η λάθος ενημέρωση οδηγεί νέους και μεσήλικες στην εποχή μας στο δρόμο της μελισσοκομίας. Όμορφος δρόμος, δεν λέω… μα δύσκολος και επίπονος. Και το τελευταίο που θα ήθελα είναι να αποθαρρύνω τους νέους επίδοξους «συναδέλφους».
Όμως… πρέπει κάποιος να πει ξεκάθαρα πως για να επιλέξεις τη μελισσοκομία, για να μάθεις και να γίνεις μελισσοκόμος χρειάζεται πολλά ΠΡΕΠΕΙ…
Πρέπει να αγαπάς τις μέλισσες… να τις λατρεύεις. Τόσο που να σε τσιμπάνε και να λες… «δεν πειράζει, εγώ φταίω που τα ενόχλησα τα κορίτσια»
Πρέπει φυσικά και πρώτα απ΄όλα να γνωρίζεις ή να μάθεις αν είσαι αλλεργικός στο τσίμπημα της μέλισσας. Όχι ότι δεν μπορεί να παρουσιαστεί αλλεργία αργότερα, αλλά αν υπάρχει εξ΄ αρχής... είναι δύσκολα τα πράγματα...
Πρέπει να μάθεις να αγαπάς να ζεις παρέα με τη φύση… Μόνος, εσύ και η φύση !!! Γιατί θα ξοδέψεις άπειρες ώρες μόνος παρέα με τις μέλισσές σου σε ένα έρημο βουνό, στο πουθενά…
Πρέπει να χτίσεις γερή μέση που θα αντέξει στα τόσα κουβαλήματα… από το πουθενά του ενός βουνού, στο τέρμα Θεού του άλλου… Και όλα νύχτα… Και όλα από τη στιγμή που ξεκινήσουν, πρέπει να ολοκληρωθούν κιόλας. Γιατί οι μέλισσες πρέπει να φτάσουν. Πρέπει το ξημέρωμα να πετάξουν ξανά, έξω απ΄ την κυψέλη. Και δεν αφορά κανέναν αν εσύ έπαθες λάστιχο, έμεινες από πετρέλαιο ή βενζίνη, κουράστηκες, έχασες το δρόμο ή κάποιος πρόλαβε και γέμισε με τις δικές του κυψέλες το μέρος που είχες διαλέξει…
Πρέπει να μάθεις…!!! Να μάθεις κάθε τι που τόσοι καλοί μελισσοκόμοι (όχι όλοι) μπορούν και θέλουν να σε διδάξουν. Και πρέπει να τα ακούσεις και να τα μάθεις ΟΛΑ και μάλιστα καλά, γιατί αυτά θα κρίνουν τη σχέση σου με τις μέλισσες και τη δική τους σχέση με τη ζωή. Και είναι κρίμα εσύ να τις κακομεταχειρίζεσαι κι εκείνες να πεθαίνουν άδοξα…
Πρέπει κάποιος να σου πει πως για ένα με δύο χρόνια (τουλάχιστον) ευρώ δεν θα βάλεις στην τσέπη. Μόνο το χέρι θα βάζεις μέσα κι αυτό βαθιά, για να βγάζεις τα έξοδα για κυψέλες, πλαίσια, κεριά, τροφές, φάρμακα, ζάχαρες και τόσα άλλα που αν τα γράψω ένα-ένα… μάλλον θα φύγεις τρέχοντας. Μα δεν θέλει κανείς να φύγεις τρέχοντας. Να μείνεις και ναι… να γίνεις μελισσοκόμος !!!
Όμως να γίνεις καλός, διαβασμένος, αξιοπρεπής και συνειδητοποιημένος μελισσοκόμος. Να γίνεις καλός συνάδελφος με όλους τους άλλους μελισσοκόμους που θα συναναστραφείς θες δεν θες εκεί έξω. Και πίστεψέ με δεν είναι όλοι άγιοι, ούτε όλοι καλοπροαίρετοι.
Στο Β΄ Μέρος της ανάρτησης θα αναλύσουμε κάποια ποσά για αρχικό κεφάλαιο, υλικά, ποσοστά κερδών...κ.α
(συνεχίζεται…)
