Αναλύοντας το DNA του μελιού......... λίγα λόγια...
Όπως το κρασί και η μπύρα, έτσι και το μέλι μπορεί να αναδίδει γεύσεις και αρώματα τα οποία είναι δύσκολο να εντοπιστούν με έναν απλό οργανοληπτικό έλεγχο.
Η γεύση του μελιού επηρεάζεται από το είδος του φυτού. Αλλά μέχρι πρόσφατα οι επιστήμονες δεν μπορούσαν να πουν με ακρίβεια ποια φυτά επισκέπτονται οι μέλισσες.
(Στο δημαρχείο του Σικάγο εγκατέστησαν κυψέλες οκτώ χρόνια πριν αυτό γίνει νόμιμο φωτογραφία.)
Οι χημικές αναλύσεις που γίνονταν, μέχρι σήμερα, σε δείγματα μελιού βασίζονταν στους κόκκους γύρης για να βρουν την βοτανική προέλευση, τώρα όμως επιστήμονες ισχυρίζονται ότι με τις νέες τεχνικές ανάλυσης του γενετικού υλικού στο μέλι, μπορούν να διακρίνουν την προέλευση όλων των φυτών που αυτό περιέχει.
Ο Νόουα Ουίλσον-Ριτς (Noah Wilson-Rich) ιδρυτής της The Best Bees Company, μιας εταιρίας που αναλαμβάνει να παρακολουθεί μελίσσια που βρίσκονται σε αστικές περιοχές των ΗΠΑ, είναι ο επικεφαλής των αναλύσεων DNA στο μέλι.
Τα δείγματα λαμβάνονται από κυψέλες στα κέντρα των πόλεων και μας αποκαλύπτουν ποια φυτά προτίμησαν να επισκεφτούν οι μέλισσες σε μια ακτίνα 3-4 χιλιομέτρων.
Νομιμοποιώντας την αστική μελισσοκομία
Στο Λος Άντζελες απαγορεύονταν οι κυψέλες από το 1879 λόγω του εσφαλμένου φόβου ότι οι μέλισσες επιτήθονταν σε καλλιέργειες φρούτων, αλλά το 2015 τις νομιμοποίησε μαζί με πολλές άλλες πόλεις των ΗΠΑ.
Μελίσσια βέβαια βρίσκονταν πάντα, έστω και παράνομα. Σήμερα υπάρχουν κανονισμοί σχετικά με τις αποστάσεις που πρέπει να τηρούν οι μελισσοκόμοι.
Τι υπάρχει στα μέλια των πόλεων;
Όπως γίνεται αντιληπτό, μια μεγάλη ποικιλία φυτών προσφέρει νέκταρ και γύρη, βοηθώντας τις μέλισσες να επιβιώνουν μέσα στις πόλεις. Επίσης έντομα που παρασιτούν δέντρα και φυτά, όπως τα κωνοφόρα, εκκρίνουν μελίτωμα το οποίο συλλέγουν οι μέλισσες και το μετατρέπουν σε μέλι.
πηγή: National Geographic
