ΠΡΟΣΟΧΗ κρατήστε τα μελίσσια σφιχτά. Υπάρχει ακόμα κίνδυνος για χαμηλές θερμοκρασίες.
Μεγάλος επαγγελματίας μελισσοκόμος, με πολύ εμπειρία συμβουλεύει τους μελισσοκόμους:
Σχόλιο :
Η ψύξη του γόνου είναι ένα συχνό φαινόμενο κυρίως στις αρχές της Άνοιξης που οι θερμοκρασίες είναι ασταθής. Συμβαίνει όταν τα μελίσσια αυξήσουν την έκταση του γόνου και πέσει ξαφνικά η θερμοκρασία. Η ψύξη του γόνου σε μικρά μελίσσια μπορεί να γίνει και σε ολόκληρα πλαίσια ή σε τμήματα αυτών πχ στα άκρα.
Ο γόνος επωάζεται σωστά σε θερμοκρασίες πάνω απο 30 βαθμούς. Αν οι μέλισσες αδυνατούν να παράξουν αυτή τη θερμοκρασία ο γόνος αργεί να εκκολαφθεί, είναι πιο αδύναμος και αυτό έχει συνέπειες στην επιβίωση του μελισσιού. Σύμφωνα με τους ερευνητές γόνος που δεν επωάζεται σωστά, δεν μπορεί να απορροφήσει σωστά τα θρεπτικά συστατικά, είναι πιο αδύναμος και αυτό έχει ως συνέπεια να είναι πιο ευάλωτος σε ασθένειες και συγκεκριμένα στην ασκοσφαίρωση.
Διαβάζοντας ολόκληρες έρευνες για αυτή την ύπουλη ασθένεια και βλέποντας στην πράξη τα μελίσσια διαπίστωσα πως ο κύριος παράγοντας εμφάνισης της είναι η χαμηλή θερμοκρασία στον γόνο. Δηλαδή η μη επαρκής θερμοκρασία που παράγεται από τις μέλισσες. Σύμφωνα με τις έρευνες όταν μια προνύμφη κρυώνει είναι πολύ επιρρεπής στο μύκητα ο οποίος διεισδύοντας με τη τροφή στο σώμα εισχωρεί στα κύτταρα μετατρέποντα τη σε "γύψο" - γι αυτό λέγεται και γυψόγονος.
Άλλη μια παράπλευρη απώλεια είναι η ταχύτερη αναπαραγωγή βαρρόα. Κάποιος σκέφτεται μα πως έχει σχέση αυτό με τη θερμοκρασία; Η βαρρόα όταν κρύβεται μέσα στον εργατικό γόνο έχει λίγες μέρες για να αναπαραχθεί. Πρέπει πρώτα να γεννήσει ένα αρσενικό, να ζευγαρώσει μαζί του και στη συνέχεια να γεννήσει καινούργια βαρροάκια. Μέχρι να συμβεί όλο αυτό η μέλισσα εκκολάπτεται και η ζημιά δεν προλαβαίνει να συμβεί εφόσον μπορεί να γεννήσει το πολύ 3 μικρά. Ωστόσο όταν μια μέλισσα δεν επωάζεται καλά, και κρυώνει, αργεί περισσότερο να εκκολαφτεί και μπορεί αντί για 21 ημέρες να κάνει 22 η σπάνια και 23. Για τη βαρρόα αυτές είναι χρυσές μέρες εφόσον θα μπορέσει να γεννήσει περισσότερα μικρά. Γι αυτό λέμε οτι η βαρρόα προτιμά τα κηφηνοκελιά, επειδή οι κηφήνες κάνουν παραπάνω μέρες να εκκολαφθούν και αυτό σημαίνει πολλά περισσότερα γεννητούρια.
Συνεπώς λοιπόν τα μελίσσια πρέπει να έχουν ομαλή ανάπτυξη και να μην ανοίγονται πολύ. Εμείς πρέπει να τα κρατάμε σφιχτά έως ότου γνωρίζουμε ότι δεν πρόκειται να έχουμε απότομες αλλαγές θερμοκρασίας. Διότι ακόμη και αν δε ψωφήσει ο γόνος απο το κρύο εγκυμονούν άλλοι κίνδυνοι...
Πηγη orinimelissa.com
