Πως κάνουμε διέγερση με σιρόπι, πως το ιμβερτοποιούμε και τι βάζουμε μέσα.
Όσοι μελισσοκόμοι επιθυμούν πρώιμη ανάπτυξη στα μελίσσια πρέπει να κάνουν διέγερση στα μελίσσια τους βάζοντας σιρόπι. Πολλοί μελισσοκόμοι κάνουν δοκιμές βάζοντας ταυτόχρονα με τη ζάχαρη πορτοκάλι χυμό λεμονιού ασπράδι αυγού κλπ. Εχω δοκιμάσει πολλές μεθόδους και θέλω σήμερα να σας αναφέρω τη καλύτερη μέθοδο που εφάρμοσα και είδα αποτελέσματα.
Το λεμόνι μέσα στο σιρόπι, σύμφωνα με πηγές του εξωτερικού βοηθάει κατά το βρασμό στην ιμβερτοποίηση, δηλαδή στη διάσπαση της σουκρόζης σε φρουκτόζη και γλυκόζη. Αυτό είναι πιο εύπεπτο για τις μέλισσες. Μιλώντας παλαιότερα με τον κ Ανδρέα Θρασυβούλου μου είχε πει ότι μια τέτοιου είδους διαδικασία δεν εξυπηρετεί καθόλου τις μέλισσες, γιατί πρώτον δεν θέλουμε να βράσει το σιρόπι. Όταν βράζεται η ζάχαρη παράγεται μια ουσία hmf η οποία είναι τοξική για τις μέλισσες. Αλλά πέρα από αυτό σύμφωνα με εργαστηριακές δοκιμές στο ΑΠΘ οι μέλισσες δυσκολευόταν περισσότερο στη διάσπαση μετά την προσθήκη του λεμονιού. Όπως μου είχε πει ο καθηγητής μπορεί το λεμόνι να διασπούσε ένα μικρό ποσοστό στο σιρόπι, όμως το υπόλοιπο μέρος που εμενε αδιάσπαστο οι μέλισσες δυσκολευόταν περισσότερο να το ιμβερτοποιήσουν.
Για να μην σας ταλαιπωρώ με επιστημονικούς όρους με λίγα λόγια ο καθηγητής μου είπε να μην βάζω λεμόνι μέσα στο σιρόπι διέγερσης. Οι μέλισσες μπορούν να κάνουν μια χαρά μόνες τους την ιμβερτοποιήση, πολύ καλύτερα. Απο προσωπικές δοκιμές στα μελίσσια μου να πω την αλήθεια δεν είχα δει καμία διαφορά, αλλα σαν ιδέα σκεφτόμουν ποιός ο λόγος να προσθέσω κάτι όξινο μέσα στο σιρόπι, που θα αλλάξει το ph του μίγματος και ίσως επηρεάσει με κάποιο άλλο τρόπο τις μέλισσες.
Μια πρόταση που κυκλοφορεί ανάμεσα στους μελισσοκόμους είναι και η προσθήκη από ασπράδι αυγού. Σε επικοινωνία με το πανεπιστήμιο μου είχαν πει να αποφεύγω την προσθήκη ζωικής πρωτεΐνης στα μελίσσια και αυτό έκανα, όχι όμως ότι υπάρχουν αρνητικές συνέπειες. Εδώ θέλω να αναφέρω κάποιες εμπειρίες που έχω ακούσει όχι από έναν ή δύο μελισσοκόμους αλλά πολύ περισσότερους. Μελισσοκόμοι που δοκίμασαν προσθήκη ασπραδιού είδαν μεγαλύτερα αποτελέσματα στη γέννα της βασίλισσας, και αυτό λόγω του ότι το ασπράδι αυγού έχει πρωτεΐνες μέσα. Οι μέλισσες όταν τρώνε τόσο ποιοτικές πρωτεΐνες αποδίδουν περισσότερο βασιλικό πολτό τον οποίο προορίζουν για τη βασίλισσα η οποία με τη σειρά της παίρνει το μήνυμα και αυξάνει τη γέννα.
Προσωπικά έχω βρεί άλλη μέθοδο - συνταγή για να φτιάχνω ποιοτικό σιρόπι χωρίς τοξικές ουσίες πλήρως αφομοιώσιμο από τις μέλισσες. Την μέθοδο την εφαρμόζω χρόνια και έχει πολύ καλά αποτελέσματα. Αρχικά προτιμώ να δίνω σιρόπι 1 προς 1 και αν φτάσουν τα μελίσσια να πάρουν πάτωμα βάζω αναλογία 2 μέρη νερό και 1 ζάχαρη. Αυτό γιατι τα μικρά μελίσσια δεν μπορούν να διαχειριστούν εύκολα το αραιό σιρόπι. Κατά τη διαδικασία παρασκευής του σιροπιού βάζουμε σε μια κατσαρόλα πολύ ζεστό νερό - όχι βραστό. Θέλουμε μέσα σε αυτό να λιώσουμε τη ζάχαρη. Σε ένα λίτρο νερό βάζουμε 1 κιλό ζάχαρη. Έπειτα κάνουμε το εξής κόλπο. Προσθέτουμε στο σιρόπι μια δύο κουταλιές μέλι παραγωγής μας. Πρέπει να είναι δικό μας για να μην έχει ασθένειες μέσα.
Με το μέλι το σιρόπι γίνεται ανάρπαστο και πολύ ποιοτικό! Μόλις το βάλουμε οι μέλισσες τρελαίνονται και πετάγονται έξω απο τη κυψέλη να δούν απο που έρχεται αυτή η τροφή. Βάζοντας μέλι προκύπτει ένα μιγμα που κατα ένα μέρος είναι ιμβερτοποιημένο - εφόσον το μέλι ειναι ήδη διασπασμένο απο τις μέλισσες. Έπειδη το σιρόπι έχει μέλι μέσα οι μέλισσες εξαπατώνται περισσότερο οτι πρόκειται για νέκταρ με ότι συνεπάγεται αυτό. Οπότε συνάδελφοι αν θέλετε ανάπτυξη μπορείτε να εφαρμόσετε και αυτή τη μέθοδο. Αν δεν είστε σίγουροι για το μέλι μπορείτε να το βάλετε σε ένα μπρικάκι και να το αφήσετε για ελάχιστο χρόνο να φτάσει τους 100 βαθμούς. 'Εστω και βρασμένο παραμένει μια πολύ ανώτερη τροφή της ζάχαρης. Απλώς με το βρασμό χάνονται πολλά στοιχεία οπότε καλύτερα να έχετε δικό σας μέλι. Καλή επιτυχία!
