Μέθοδος Χαλκιά και μέθοδος ΝΤΕΜΑΡΗ (Demaree)
Μια ακόμα μέθοδος εντατικής παραγωγής μελιού παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο διαδίκτυο.
Η μέθοδος αυτή αναφέρεται σε μελισσοκομικά βιβλία κι από εκεί διαβάστηκε και μεταφέρεται εδώ.
Πρόκειται για την μέθοδο του Γιώργου Χαλκιά, ενός μελισσοκόμου από την Κάρπαθο.
Έχω αδυναμία στις μεθόδους που προέρχονται από Έλληνες μελισσοκόμους.
Γιατί θεωρώ ότι είναι πιο κοντά σε εμάς τους Έλληνες μελισσοκόμους και στα ελληνικά δεδομένα.
Η συγκεκριμένη είναι μια μέθοδος κυρίως για μικρούς μελισσοκόμους που διαθέτουν λίγα μελισσάκια και θέλουν όμως να πάρουν μια καλή παραγωγή θυμαρίσιου μελιού.
Φυσικά μπορούν και οι μεγάλοι μελισσοκόμοι που έχουν πολλά μελίσσια να την εφαρμόσουν αλλά δεν νομίζω ότι θα ασχοληθεί κάποιος, εκτός κι αν έχει μεράκι να δοκιμάζει εξτρίμ καταστάσεις…
Επειδή όπως καταλαβαίνετε είναι πολύ δύσκολο να υπάρξουν φωτογραφίες από την εν λόγο μέθοδο, σας έφτιαξα ένα σχεδιάγραμμα προκειμένου να γίνει κατανοητή.
Στα σχεδιαγράμματα δεν είμαι και ο πιο ειδικός μιας και δεν έχω πολλές γνώσεις από υπολογιστές γι αυτό ζητάω την κατανόηση σας.
Πάντως θα σας βοηθήσει πιστεύω.
Για να εφαρμόσουμε την μέθοδο λοιπόν πρέπει να έχουμε τουλάχιστον 11 μελισσάκια.
Ή πολλές εντεκάδες…
Μπορούμε να ξεκινήσουμε την μέθοδο αυτή από 15 Φεβρουαρίου και μετά στις περιοχές με ήπιο κλίμα.
Πιο βόρεια που έχει περισσότερο κρύο θα πρέπει να εφαρμόζεται αργότερα εννοείται αυτό.
Ξεκινάμε λοιπόν αρχικά τροφοδοτώντας όλα τα μελισσάκια μας καθημερινά με ένα κρασοπότηρο σιρόπι σε αναλογία 1 ζάχαρη 1νερο.
Αυτό πρέπει να το κάνουμε περίπου ως τα τέλη Μαρτίου, και πρέπει να έχουμε φροντίσει ώστε και τα 11 μελισσάκια μας να είναι περίπου ίδιας δυναμικότητας.
Αυτό θα το πετύχουμε όπως σας έχω ξαναπεί αν δυναμώνουμε με γόνο η πληθυσμό από τα πιο δυνατά τα πιο αδύνατα μελίσσια μας.
Σύμφωνα με τον Χαλκιά αν εφαρμόσουμε όλα τα παραπάνω θα έχουμε στο τέλος Μαρτίου 11 μελισσάκια που θα είναι οχταράκια.
Τότε πρέπει να επιλέξουμε ένα μελίσσι από αυτά, να του βάλουμε διάφραγμα και να του δώσουμε πάτωμα.
Στο πάτωμα αυτό πρέπει να δώσουμε 10 πλαίσια με σφραγισμένο, ψημένο γόνο (χωρίς πληθυσμό) που θα έχουμε πάρει από τα υπόλοιπα 10 μελισσάκια μας.
Θα παίρνουμε δηλαδή 1 σφραγισμένο πλαίσιο γόνου από κάθε ένα μελίσσι, και στη θέση του θα βάζουμε 1 κενό πλαίσιο χτισμένο ή άχτιστο για να το γεννήσει εκ νέου η βασίλισσα.
Όσο περισσότερο ψημένος είναι ο γόνος τόσο το καλύτερο για να βγουν άμεσα οι νέες μελισσούλες.
Εννοείτε ότι θα συνεχίζουμε να δίνουμε ένα κρασοπότηρο σιροπάκι καθημερινά στα μελισσάκια μας γιατί μας ενδιαφέρει πολύ οι βασίλισσες να γεννάνε εντατικά.
Κάθε εβδομάδα θα πρέπει να κάνουμε το ίδιο.
Να προσθέτουμε πάτωμα στο μεγάλο μελίσσι και να του δίνουμε 10 πλαίσια με σφραγισμένο γόνο που θα παίρνουμε 1 από κάθε μελίσσι από τα υπόλοιπα 10.
Διάφραγμα δεν βάζουμε συνέχεια στο μεγάλο μας μελίσσι, βάλαμε μεταξύ εμβρυοθαλάμου και πρώτου πατώματος προκειμένου να κρατηθεί εκεί η βασίλισσα.
Μερικές ημέρες μετά την προσθήκη του κάθε πατώματος στο μεγάλο μελίσσι πρέπει να κάνουμε έλεγχο για βασιλικά κελιά, γιατί κι αν ακόμα τα πλαίσια είναι με σφραγισμένο γόνο είναι πολύ πιθανό να έχουν κάπου κάπου και κανένα σκουληκάκι μικρότερης ηλικίας, ή αβγό.
Κι επειδή η βασίλισσα απέχει πολύ αφού είναι στον εμβρυοθάλαμο, οι φερομόνες της δεν φτάνουν σε όλο το μελίσσι και οι τάσεις για να δημιουργηθούν βασιλοκελιά είναι μεγάλες.
Αυτό θα πρέπει να το συνεχίσουμε για 8 εβδομάδες, μέχρι αρχές Ιουνίου δηλαδή που αρχίζει η ανθοφορία του θυμαριού.
Έτσι αφού θα έχουμε δώσει 8 πατώματα στο μελίσσι αυτό, μαζί με τον εμβρυοθάλαμο θα είναι εννιάρι.
Επίσης με τόσο μεγάλο πληθυσμό οι τάσεις για σμηνουργία ίσως είναι μεγάλες γι αυτό πρέπει να κάνετε καλό έλεγχο λίγες μέρες μετά από κάθε φορά που δίνετε πάτωμα.
Ας δούμε τι γίνετε και με τα υπόλοιπα μελίσσια τώρα.
Αυτά τα 10 μελίσσια μας, που τους παίρνουμε 1 πλαίσιο γόνο την εβδομάδα παρ όλα αυτά θα είναι σε θέση να αναπτυχτούν επειδή τα τροφοδοτούμε καθημερινά με σιροπάκι.
Έτσι σύμφωνα με τον Χαλκιά περίπου στις 15 Απριλίου θα πάρουν πάτωμα και θα γίνουν διώροφα.
Φυσικά τα μελίσσια αυτά δεν θα υπάρχει περίπτωση να σμηνουργίσουν με όλη αυτή την αφαίμαξη γόνου που τους γίνεται, αλλά θα είναι σε θέση να μας δώσουν παραγωγή.
Όταν ανθίσει το θυμάρι πάυουμε να τροφοδοτούμε και σταματάμε να τους παίρνουμε γόνους καθώς και να προσθέτουμε πατώματα στον πύργο.
Θα αναρωτηθείτε τώρα τι παραγωγή μπορεί να μας δώσουν αυτά τα 11 μελισσάκια.
Σύμφωνα με τον εμπνευστή της λοιπόν η μέθοδος αυτή θα μας δώσει τουλάχιστον 400 κιλά μέλι σε μια μέτρια χρονιά.
Ενώ ο εννιαόροφος πύργος θα μας δώσει πάνω από 200 κιλά μελιού και φυσικά άλλο τόσο τα υπόλοιπα 10 μελίσσια μαζί.
Αυτό που θέλει προσοχή είναι ότι επειδή ο πύργος αυτός έχει αποκτήσει πολύ ύψος είναι αρκετά ευάλωτος τους ισχυρούς ανέμους.
Γι αυτό θα πρέπει να βάλετε πασσάλους στήριξης έναν από κάθε πλευρά.
Δηλαδή 4 πασσάλους στις 4 πλευρές του, κι ας έχω μόνο δυο εγώ στο σχεδιάγραμμα.
Μετά το πέρας της ανθοφορίας θα μας έχουν μείνει 11 πολύ δυνατά μελισσάκια όπως λέει ο Χαλκιάς.
Αν κάποιος αναρωτηθεί αν θα παγώσουν οι γόνοι που δίνουμε κάθε φορά στο μελίσσι, η απάντηση είναι όχι.
Πότε δεν έχει παρατηρηθεί κάτι τέτοιο στην μέθοδο αυτή, αφού το μελίσσι είναι πολύ δυνατό κι έχει την ικανότητα να αναπτύξει μεγάλες θερμοκρασίες μέσα στην μεγάλη αυτή κυψέλη.
Αλώστε γι αυτό το λόγο κάθε φορά προσθέτουμε ψημένο γόνο επειδή δεν είναι τόσο ευάλωτος όσο ο ασφράγιστος γόνος, κι επειδή άμεσα θα βγουν από αυτόν οι νεαρές μελισσούλες.
Συνάδελφοι αυτή ήταν η μέθοδος του Γιώργου Χαλκιά.
Εγώ την βρίσκω ενδιαφέρουσα πάντως.
Ξέρω ότι δεν είναι και η πιο εύκολη από πλευράς χειρισμού αλλά οπωσδήποτε υπόσχεται πολύ μεγάλη ποσότητα μελιού.
Φαντάζομαι θα σκέφτεστε τι μπορεί να γίνει αν σμηνουργίσει ένα εννιαόροφο μελίσσι ε;
Εγώ θα έλεγα <τυχερός αυτός που θα πιάσει αυτό το σμήνος>.
Αν έρθει κάποιος και σου πει ότι πχ, εγώ χτες έπιασα ένα σμήνος που το έβαλα σε πενταόροφη κυψέλη και πάλι δεν χώραγε, φαντάζομαι ότι τον πιάνεις κλωτσώντας και τον πας σε ένα δέντρο να τον αλείψεις μέλι να τον φάνε τα μυρμήγκια χε χε.
Για όσους θα τολμήσουν να εφαρμόσουν την μέθοδο έχω να τους πω, καλή δύναμη, καλή επιτυχία και καλά θυμαρομελάκια.
Θα ήταν ενδιαφέρον να μας ενημερώσετε για την απόδοση που είχε τελικά σε εσάς η μέθοδος…
ΥΓ
Η Μέθοδος αυτή όσο περίεργο κι αν σας φαίνεται εφαρμόζεται σε αρκετά νησιά μας για μεγαλύτερη συγκομιδή θυμαρόμελου.
Περιγράφεται στον MELISSOCOSMO έτσι όπως εγώ την κατανοώ μετά από την μελέτη που της έκανα.
Υπάρχει καταγεγραμμένη σε μελισσοκομικά βιβλία οπως πχ στο Μάνα είναι μόνο μια του Θανάση Μπίκου.
Σας συνιστώ αν θέλετε να την εφαρμόσετε να την μελετήσετε και στα βιβλία αλλά και να συμβουλευτείτε μελισσοκόμους που την εφαρμόζουν.
2.Μέθοδος ΝΤΕΜΑΡΗ (Demaree)
Άλλη μια μέθοδο θα γνωρίσουμε σήμερα.
Αυτή ονομάζεται μέθοδος ΝΤΕΜΑΡΗ (Demaree) από το όνομα του αμερικανού ΝΤΕΜΑΡΗ που την εμπνεύστηκε το 1892.
Η μέθοδος ΝΤΕΜΑΡΗ είναι κυρίως μέθοδος καταστολής σμηνουργίας αλλά μπορεί να θεωρηθεί και μέθοδος μεγαλύτερης παραγωγής μελιού.
Ας την γνωρίσουμε λοιπόν.
Ο ΝΤΕΜΑΡΗ λοιπόν λέει στη μέθοδο του ότι, όταν έρθει η εποχή σμηνουργίας περίπου τέλη Μάρτιου και μετά, κι εφ όσων υποπτευόμαστε ότι τα μελίσσια μας θα αρχίσουν τάση σμηνουργίας, τότε μπορούμε να εφαρμόσουμε την μέθοδο του και να ησυχάσουμε.
Προτείνει λοιπόν να πάρουμε από το μελίσσι μας ή τα μελίσσια μας 1 πλαίσιο που έχει πάνω γόνο μέλισσες και την βασίλισσα και να τα τοποθετήσουμε σε ένα πάτωμα στη μέση, και τον υπόλοιπο χώρο του πατώματος να τον γεμίσουμε με άχτιστες κηρήθρες.
Όταν το κάνουμε αυτό πρέπει να βάλουμε το πάτωμα πάνω από την κυψέλη μας κάνοντας την διώροφη η τριώροφη, ανάλογα τον πληθυσμό που έχει δηλαδή, αλλά ανάμεσα στο πάτωμα και στον εμβρυοθάλαμο πρέπει να βάλουμε διάφραγμα ώστε η βασίλισσα να μην μπορεί να ξανακατέβει κάτω.
Πηγη MELISSOCOSMOS
αν αυτο το 9αρι το ορφανευαμε εμεις ωστε κατω να μην εχει φοβο για σμηνουργια και να του βαζαμε ενα κελι εστι ωστε μεχρι να βγει και να αρχισει να γεναει και να γεμησει ολα τα πλαισια κατω να ειχε περασει η περιοδος σμηνουργιας.
ΑπάντησηΔιαγραφή