«Για να το κάνεις πρέπει να το αγαπάς. Πρέπει να το φροντίζεις και να σκέφτεσαι πως σε εμπιστεύονται οικογένειες φίλων, συγγενών, γειτόνων. Θα φάνε μέλι από τα χέρια σου…»
Ο Σπύρος Τασιάς είναι ένας από εκατοντάδες μελισσοκόμους της Λάρισας που τούτη την περίοδο μαζεύει ότι έχει μείνει από το βουνό και τρυγάει. Βγάζει το μέλι από τις κηρήθρες και το μαζεύει σε βάζα για να το δώσει στους πελάτες του. Αγνό και παρθένο. Γεμάτο ενέργεια και γεύση.
«Στα βουνά πηγαίνουμε περίπου στις 20 Μαΐου. Εκεί αφήνουμε τα μελίσσια μέχρι τα τέλη περίπου του Ιουλίου. Στο βουνό γίνεται ο πρώτος τρύγος και στη συνέχεια τα κατεβάζουμε στον κάμπο για να πάρουν ότι χρειαστεί από τα άνθη και να σφραγίσουν» λέει στη larissanet και εξηγεί ότι αυτή η περίοδος εκτός από εποχή του καλοκαιρινού τρύγου είναι και η περίοδος προετοιμασίας για τα πεύκα.
Η λέξη πεύκα όμως παραπέμπει στην περιοχή της Βόρειας Εύβοιας εκεί όπου η ζημία είναι σχεδόν ολοκληρωτική για τον κλάδο των μελισσοκόμων. «Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα για όλη την Ελλάδα. Πλέον για τους Λαρισαίους έμεινε η Χαλκιδική και η Θάσος και προς τα εκεί θα κινηθούν».
Όμως οι μελισσοκόμοι γνωρίζουν από δυσκολίες και δεν πρόκειται να τα παρατήσουν. Δεν θα μείνει ο κόσμος χωρίς μέλι.
«Υπάρχει ενδιαφέρον και κατανάλωση. Όμως υπάρχουν και απειλές» τονίζει ο Σπύρος Τασιάς «Υπάρχει κίνδυνος από τα ξένα μέλια. Το ελληνικό μέλι από μόνο του, δεν φτάνει να ταΐσει την Ελλάδα. Οι μεγαλέμποροι φέρνουν μέλι από την Κίνα, την Αργεντιντινή και τη Βουλγαρία. Τα αναμειγνύουν και έτσι ρίχνουν την τιμή. Οι ίδιοι μετά ζητούν επίσης φτηνά από τους παραγωγούς» την ίδια ώρα που τα έξοδα μεγαλώνουν χρόνο με το χρόνο.
Για το τι πρέπει να προσέχει ο κόσμος λέει «Να είναι σφραγισμένο το βάζο και καλό είναι να αγοράζει από παραγωγό. Αυτό γιατί οι παραγωγοί δεν έχουν ούτε την δυνατότητα ούτε το χρόνο να κάθονται να νοθεύσουν. Επίσης καλό είναι να έχουν έναν σταθερό παραγωγό από τον οποίο θα αγοράζουν. Ας είναι και μικρός ο παραγωγός».
Οι Λαρισαίοι επαγγελματίες μελισσοκόμοι, σύμφωνα με τον ίδιο, μετακινούνται στην κεντρική Μακεδονία, τη Θάσο, τη Χαλκιδική και την Πελοπόννησο μέρη που έχουν πιο δυνατές ανθοφορίες. Άλλοι επιλέγουν μέρη όπως είναι Μελιβοία, Σκλήθρο και Κίσσαβο.
Τι είναι η μελισσοκομία για σένα;
-Δεν είναι μόνο δουλειά. Είναι και ψυχοθεραπεία γιατί σε ηρεμεί.
Ο προβληματισμός στην Εύβοια
Έντονος είναι ο προβληματισμός στη Βόρεια Εύβοια. Όπως δήλωσε στην Καθημερινή ο πρόεδρος του Μελισσοκομικού Συλλόγου Εύβοιας Τάσος Αξιώτης. «Το μέλι πεύκου αποτελεί το 70% της παραγωγής μελιού στην Ελλάδα, το οποίο σημαίνει ότι οι μελισσοκόμοι κατά σχεδόν 90% ζουν από αυτήν την ποικιλία μελιού. Στην Εύβοια συλλεγόταν το 60% της συνολικής παραγωγής πευκόμελου. Αυτήν την εποχή περιμέναμε στο νησί περισσότερους από 10.000 μελισσοκόμους, όχι μόνο ντόπιους που θα επέστρεφαν εδώ τις κυψέλες τους, αλλά από την Πελοπόννησο, τη Θεσσαλία, τη Στερεά και τη Δυτική Ελλάδα. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι περίμεναν να έρθουν εδώ ώστε να συλλέξουν μέλι πεύκου, που ήταν το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής τους, αυτό που τους επέτρεπε να μείνουν στο επάγγελμα».
Συνολικά στην Εύβοια δραστηριοποιούνται σύμφωνα με το δημοσίευμα περίπου 2.500 μελισσοκόμοι. Υπολογίζεται ότι περισσότεροι από τους μισούς έχουν έδρα στη Βόρεια Εύβοια, γιατί υπήρχε το πευκοδάσος. Ευτυχώς απώλειες σε μελίσσια δεν υπήρξαν πολλές.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση
Σύμφωνα με τον επίσημο ιστότοπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης η μελισσοκομία ασκείται σε όλες τις χώρες της ΕΕ και χαρακτηρίζεται από διαφορετικές συνθήκες παραγωγής, αποδόσεις και μελισσοκομικές πρακτικές. Η ΕΕ είναι ο δεύτερος σημαντικότερος παραγωγός μελιού μετά την Κίνα, καθώς και καθαρός εισαγωγέας μελιού από τρίτες χώρες. Οι χώρες της ΕΕ με τη μεγαλύτερη παραγωγή μελιού (Ρουμανία, Ισπανία, Ουγγαρία, Γερμανία, Ιταλία, Ελλάδα, Γαλλία και Πολωνία) βρίσκονται κυρίως στη νότια Ευρώπη, όπου οι κλιματικές συνθήκες ευνοούν περισσότερο τη μελισσοκομία.
Η ΕΕ παράγει διάφορα μελισσοκομικά προϊόντα και όχι μόνο μέλι, όπως γύρη, πρόπολη, βασιλικό πολτό και κερί από μέλισσες. Το σύνολο του μελιού που διατίθεται στην αγορά της ΕΕ πρέπει να πληροί τους κανόνες ποιότητας και επισήμανσης που ορίζονται στην «οδηγία για το μέλι».
Εθνικά μελισσοκομικά προγράμματα
Κάθε χώρα της ΕΕ μπορεί να καταρτίσει ένα εθνικό μελισσοκομικό πρόγραμμα, το οποίο στη συνέχεια θα υποστηρίξει η ΕΕ. Αυτά τα εθνικά προγράμματα καλύπτουν περίοδο τριών ετών. Τα μελισσοκομικά προγράμματα για την περίοδο 2020-2022, εγκρίθηκαν με την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2019/974 σε όλες τις χώρες της ΕΕ.
Στο πλαίσιο των προγραμμάτων, 8 ειδικά μέτρα είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση:
-τεχνική βοήθεια: για παράδειγμα, κατάρτιση για μελισσοκόμους και ομάδες μελισσοκόμων σε θέματα όπως η αναπαραγωγή ή η πρόληψη των ασθενειών, η συλλογή, η αποθήκευση, η συσκευασία του μελιού κ.λπ.
-καταπολέμηση των εισβολών στις κυψέλες και των ασθενειών, ιδιαίτερα της βαρρόας. Η βαρρόα είναι ένα ενδημικό παράσιτο που αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα των μελισσών και, αν δεν αντιμετωπιστεί με την κατάλληλη θεραπεία, οδηγεί σε απώλεια αποικιών μελισσών
-εξορθολογισμός της εποχιακής μετακίνησης, η οποία είναι σημαντική για την επικονίαση αλλά και για τη διατροφή των μελισσών
αναλύσεις μελισσοκομικών προϊόντων: μέλι, βασιλικός πολτός, πρόπολη, γύρη και κερί από μέλισσες
-ανασύσταση του μελισσοκομικού κεφαλαίου
-εφαρμοσμένη έρευνα
-παρακολούθηση της αγοράς
-βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων με σκοπό την αξιοποίηση των μελισσοκομικών προϊόντων στην αγορά.
Κάθε τρία χρόνια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με την εφαρμογή των μέτρων που αφορούν τον τομέα της μελισσοκομίας.
Για τα μελισσοκομικά έτη 2020-2022, θα δαπανηθούν 240 εκατ. ευρώ σε εθνικά μελισσοκομικά προγράμματα στην ΕΕ. Πρόκειται για αύξηση κατά 11% σε σύγκριση με τη διαθέσιμη χρηματοδότηση για την περίοδο 2017-2019.
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
