ΠΡΟΠΟΛΗ: Νέα μελέτη δείχνει το πώς θα ωθήσουμε τις μέλισσες να συλλέξουν περισσότερη.
Η πρόπολη ένα εύκαμπτο, ρητινώδες μίγμα που δημιουργούν οι μέλισσες (Apis mellifera) με την ανάμιξη μιας ποικιλίας φυτικών ρητινών, σάλιου και κεριού, εφαρμόζεται στις εσωτερικές επιφάνειες της κυψέλης, δηλαδή σε σημεία που ενώνονται τα πλαίσια καθώς και στο εσωτερικό μέρος των τειχών της κυψέλης. Η μεγαλύτερη παραγωγή πρόπολης συνδέεται με την βελτίωση της υγείας των κυψελών και μια νέα μελέτη μας δείχνει απλές μεθόδους που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ώστε να ενθαρρύνουμε τις μέλισσες να αποθέτουν όλο και περισσότερη πρόπολη.
Η πρόπολη έχει επίσης συνδεθεί με το ανοσοποιητικό σύστημα των μελισσών (apis mellifera) εξοικονομώντας ενέργεια που διαφορετικά θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για μεγαλύτερη προστασία από τα σκαθάρι aethina tumuda ή τα παράσιτα όπως το άκαρι Varroa destructor, τον μύκητα Nosema και τους ιούς. Παλιότερα μερικοί μελισσοκόμοι προσπαθούσαν να διατηρήσουν τις κυψέλες τους «καθαρές» από την πρόπολη, πιστεύοντας ότι παρεμπόδιζε τις δραστηριότητες της παραγωγής μελιού. Σήμερα όμως επιστήμονες και μελισσοκόμοι έχουν αρχίσει να εξετάζουν την «ενθάρρυνση» της παραγωγής πρόπολης διατηρώντας έτσι τις κυψέλες τους υγιείς.
Σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Economic Entomology, τρεις ερευνητές – Cynthia Hodges μελισσοκόμος Hodges Honey Apiaries, Keith Delaplane Ph.D. καθ. εντομολογίας στο University of Georgia και Berry Brosi, Ph.D, καθ. περιβαλλοντικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Emory στην Ατλάντα – εξέτασαν διαφορετικούς τρόπους ώστε να ενισχύσουν την ανάπτυξη της πρόπολης στις κυψέλες των μελισσών.
Η ομάδα παρουσίασε τρεις μεθόδους-τροποποιήσεις:
– από πλαστικό υλικό παγίδευσης πρόπολης στο εσωτερικό της κυψέλης
– παράλληλες τομές κοπής στο εσωτερικό τοίχωμα των κυψελών
– πέρασμα των εσωτερικών τοιχωμάτων με βούρτσα
Και οι τρεις μέθοδοι ήταν εξίσου ικανές να οδηγήσουν σε αύξηση της παραγωγής πρόπολης, σε σύγκριση με μια τέταρτη μέθοδο ελέγχου, στην οποία δεν έγινε καμία τροποποίηση στα εσωτερικά τοιχώματα της κυψέλης.
Οι ερευνητές μοίρασαν 20 αποικίες σε πέντε μελισσοκομικές τοποθεσίες και τυχαία εφάρμοσαν μία από τις τρεις τροποποιήσεις .
Οι μέλισσες συνέλεξαν ρητίνες πρόπολης σε περιοχή της Ν.Α ΗΠΑ, από δέντρα και φυτά όπως κωνοφόρα, βελανιδιές, πεκαν, κόκκινου σφενδάμου, κίτρινων λευκών και διαφόρων αστικών διακοσμητικών φυτών. Έπειτα οι ερευνητές με την πάροδο του χρόνου μέτρησαν τα αποθέματα πρόπολης στις κυψέλες.
Φώτο: Τρείς διαφορετικοί τύποι «ντυσίματος» στους εσωτερικούς χώρους των μελισσών ώστε να αυξήσουν την παραγωγή πρόπολης: στα αριστερά τοποθετούνται πλαστικές παγίδες πρόπολης στους τοίχους. Στο κέντρο οι τοίχοι είναι τροποποιημένοι με πέντε παράλληλες κοπές, σε απόσταση 7 εκατοστών μεταξύ τους, κομμένες 3 χιλιοστά βαθιά στην επιφάνεια. Και στα δεξιά οι τοίχοι είναι τροχισμένοι με συρμάτινη βούρτσα. Και οι τρεις μέθοδοι-θεραπείες διεγείρουν τις μέλισσες σε αύξηση παραγωγής πρόπολης. (Left image originally published in Borba et al 2015, Journal of Experimental Biology; center and right images originally published in Hodges et al 2018, Journal of Economic Entomology)
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι εφαρμόζοντας οποιαδήποτε από τις τρεις πιο πάνω μεθόδους αυξάνεται σημαντικά η εναπόθεση της πρόπολης σε σύγκριση με μια μη τροποποιημένη κυψέλη. Με την πάροδο του χρόνου αυξανόταν η συσσώρευση πρόπολης και καμία από τις τρεις μεθόδους δεν ξεχώρισε παραπάνω από τις υπόλοιπες ώστε να φέρει διαφορετικά αποτελέσματα.
Άλλοι ερευνητές έχουν δείξει ότι η ανάπτυξη της πρόπολης έχει ισχυρή επίδραση στα μέλη της κυψέλης. Αυτές οι έρευνες έδειξαν ότι εσωτερικά τοιχώματα κυψελών βαμμένα με εκχύλισμα πρόπολης είχαν ως αποτέλεσμα οι αποικίες να έχουν χαμηλότερα φορτία βακτηρίων. Περαιτέρω μελέτες έχουν δείξει ότι η λιγότερη σπατάλη ενέργειας για την καταπολέμηση μιας λοίμωξης προέρχεται από μειωμένα φορτία παθογόνων σε αποικίες που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε πρόπολη.
«Δεν γνωρίζω κανένα μελισσοκόμο που ενθαρρύνει σκόπιμα τις μέλισσες να συλλέγουν πρόπολη», αναφέρει ο Keith Delaplane Ph.D. καθ. Εντομολογίας, προσθέτοντας ότι πολλοί κάτοχοι στο παρελθόν προσπαθούσαν να καθαρίσουν την πρόπολη από τις κυψέλες τους. «Σήμερα γνωρίζουμε ότι αυτό είναι εσφαλμένο. Πιστεύω ότι η ενθάρρυνση των μελισσών ώστε να αποθέτουν περισσότερη πρόπολη είναι ένα πράγμα που μπορούν να κάνουν οι μελισσοκόμοι ώστε να συνεργάζονται με τη βιολογία, αντί να το αγνοούν»
Πηγη: MelissokomiaNet.gr
