Τι μπορεί να προκαλέσει μεγάλη ζημιά και απώλειες στα μελίσσια;
Για πολλούς λόγους μπορούμε να χάσουμε τα μελίσσια μας, και σήμερα θα μιλήσουμε για ένα πολύ μεγάλο θέμα. Αυτό του στρες των μελισσιών. Ξέρετε είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα, και μπορούν να χαθούν πολλά μελίσσια, άνευ λόγου και αιτίας. Μπορούμε εύκολα να βρούμε άδειες τις κυψέλες μας, τα παραγωγικά μας μελίσσια να μην είναι πλέον παραγωγικά, και γενικά να δημιουργηθούν προβλήματα που δεν εντοπίζονται με μια ματιά δίχως εμπειρία. Στη πραγματικότητα όμως μπορεί να υποβόσκει ένα πρόβλημα, και γι αυτό θα μιλήσουμε σήμερα. Το στρες στα μελίσσια μπορεί να προκληθεί από πολλούς λόγους όπως:
- Απότομη αλλαγή θερμοκρασίες
- Διακοπή νεκταροέκκρισης
- Από ραντίσματα με χημικά πάνω σε καλλίεργειες και η συλλογή τοξικού νέκταρ γύρης
- Από χρήση χημικών σκευασμάτων κατά της βαρρόα
- Από συνωστισμό εντός της κυψέλης σε συνδυασμό με έλλειψη τροφής αλλά και
- Από τυχών μεταφορές με υψηλές θερμοκρασίες
- Εχθροί όπως σφήκες σερσέκια, αλλά κυρίως οι αχερόντιες πεταλούδες
| Αυτές οι πεταλούδες μπορούν να τρελάνουν ένα μελίσσι. Στην απόγνωση τους οι μέλισσες βουλώνουν τα πάντα με πρόπολη, όμως στο τέλος αν δεν κάνουμε εμείς κάτι στρεσσάρονται πολύ έντονα και παρατούν τις κυψέλες |
Θεωρώ ότι το σημαντικότερο πρόβλημα στο στρές των μελισσιών γίνετε απο τις μεταφορές, με ζέστη και πολύωρο ταξίδι. Ανν ένα μελίσσι στρεσσαριστεί έντονα για πολλές ώρες συνεχόμενα, υπερθερμανθεί, θα δημιουργηθούν ανεπανόρθωτα προβλήματα. Έχω δεί μελίσσια να περνάνε απο αυτή τη φάση, και μετά να γίνονται άχρηστα. Ούτε παραγωγή μελιού ούτε τίποτα. Ξέρετε με την υπερθέρμανση, μικραίνει πολύ ο χρόνος ζωής των συλλεκτριών οι οποίες "σβήνουν" την ζωή τους όταν νιώσουν παγιδευμένες. Επίσης σε μια τέτοια κατάσταση, βλάπτεται σημαντικά ο γόνος, είτε είναι ανοικτός είτε κλειστός. Το ίδιο μπορεί να συμβεί αν μείνει η κυψέλη κλειστή για ώρες, και οι μέλισσες ζεσταθούν στη προσπάθεια τους να βγούν...
Εξίσου σημαντικός παράγοντας είναι οι λανθασμένοι χειρισμοί, ειδικά των νέων μελισσοκόμων που δεν γνωρίζουν τη μέλισσα και τη σωστή πρακτική. Λάθη που κάνει ένας νέος μελισσοκόμος και στρεσσάρει τα μελίσσια είναι:
- Κακή θέση μελισσοκομείο. Τα μελίσσια να είναι σε μεριά με αέριδες, κρύο, και χωρίς ήλιο
- Συνεχόμενες επιθεωρήσεις. Το μελίσσι δεν πρέπει να ανοίγετε συνέχεια. Οι περισσότεροι μελισσοκόμοι επιθεωρούν την κάθε κυψέλη μια φορά κάθε 20 μέρες περίπου και δεν βγάζουν ολα τα πλαίσια για να στρεσσαριστεί πολύ το μελίσσι
- Τοποθέτηση κοντά σε πυλώνες δεή και κεραίες. Πιστέυετε απο πολλούς μελισσοκόμους ότι οι ακτινοβολίες στρεσσάρουν τα μελίσσια
- Λάθη στις δοσολογίες για τη καταπολέμηση βαρρόα και ασθενειών
- Αλλαγή θέσεων στα πλαίσια, λές και είναι τραπουλόχαρτα. Το μελίσσι έχει τη δική του διάταξη, και πρέπει να την σπάμε μόνο αν συντρέχει σοβαρός λόγος
- Σφήνες μέσα στους γόνους, σε ακατάλληλες περιόδους
- Κακή διατροφή. Δεν ταίζουμε τις μέλισσες ότι μας κατέβει στο κεφάλι, δεν είναι όπως οι υπόλοιποι οργανισμοί
- Πείνα. Ξεχασμένα μελίσσια χωρίς τροφή
| Στρεσσαρισμένο μελίσσι που παράτησε τον γόνο του. Γίνετε εστία ασθενειών |
Η πείνα μπορεί να αλλάξει τελείως τη συμπεριφορά του μελισσιού. Γίνετε επιθετικό, σταματάει το γόνο και μπορεί να παρατήσει και τη κυψέλη. Η λεηλασία που γίνετε στα μελίσσια γίνετε εξολοκλήρου απο την πείνα, και εκεί δημιουργούνται άλλα προβλήματα. Ξέρετε δεν στρεσσάρουν τις μέλισσες μόνο οι σφήκες και τα σερσέκια, αλλά και οι λεηλάτριες μέλισσες...
Η υγρασία μέσα στη κυψέλη μπορεί να δημιουργήσει ασθένειες και να στρεσσαριστεί επίσης το μελίσσι. Η κακή διατροφή επίσης. Ο πολύς αερισμός, όπως και ο καθόλου αερισμός στρεσσάρει επίσης το μελίσσι. Ούτε αεροστεγώς κλείνουμε τις κυψέλες, αλλά ούτε και "ξεσκέπαστες". Το μελίσσι ρυθμίζει μόνο του τη θερμοκρασία και την υγρασία οι οποίες πρέπει να μένουν σταθερές.
Το βασικότερο που στρεσσάρονται τα μελίσσια νωρίς την Άνοιξη
Πολλοί μελισσοκόμοι ζορίζουν τα μελίσσια να αναπτυχθούν περισσότερο απο όσο μπορούν. Για παράδειγμα όταν τοποθετούμε σε ακατάλληλη περίοδο μια άδεια κηρήθρα χτισμένη ανάμεσα απο τον γόνο. Αυτό έχει ως σκοπό την ανάπτυξη του μελισσιού, την παραγωγή περισσότερου γόνου, και να την γεννήσει η βασίλισσα. Όμως αν γίνει λάθος περίοδο, έχει τα αντίστροφα αποτελέσματα.. Σπάμε τη μελισσόσφαιρα του μελισσιού, που γίνετε το βράδυ, ο γόνος δεν θα ταιστεί θερμανθεί σωστά, έτσι θα παραχθούν υποβαθμισμένες μέλισσες, οι οποίες ζούν λιγότερο και είναι ευάλωτες σε ασθένειες. Άρα με το χειρισμό αυτό δε κερδίζουμε τίποτα.
Για παράδειγμα. νωρις την ανοιξη πολλοι μελισσοκομοι τοποθετουν αδεια κηρηθρα πλεγμενη αναμεσα στο γονο. κηρηθρα αναμεσα στο γονο μπαίνει με σκοπο το μελισσι να παραξει περισσοτερο γονο να γεννήσει και εκει η βασιλισσα,. οι δυνατοτητες του μελισσιου στη παραγωγή γονου ειναι καθορισμενες. δε πρεπει να εκβιαζεται το μελισσι για παραγωγη γονου. οι μελισσες που θα παραχθουν σε αυτη τη περιπτωση δεν εχουν εκτραφει σωστα, και αργότερα θα ειναι ευαλωτες σε ασθενειες και θα πεθανουν γρηγορα. δεν κερδιζουμε τιποτα.
Tags
Μελισσοκομία
