Πως να κόψουμε παραφυάδες χωρίς να μετακινήσουμε τα μελίσσια μας ούτε μέτρο
Αυτά είναι τα μεγάλα μυστικά για να πετύχουν οι παραφυάδες που θα κόψουμε! Όταν φτιάχνουμε μελίσσια χωρίς μεταφορές, επί τόπου στο μελισσοκομείο πρέπει να τηρούνται κάποιες βασικές προυποθέσεις. Επειδή δεν θέλω να σας απασχολώ κάνωντας σας εισαγωγή θα μπώ κατευθείαν στο ζουμί της σημερινής ανάρτησης λέγοντας σας τα μυστικά.
Το πρώτο και κυριότερο είναι να μηδενίσουμε τις πιθανότητες λεηλασίας από κάποιο μεγαλύτερο μελίσσι. Συνήθως τα διόροφα τριόροφα είναι αυτά που λεηλατούν, μιας και έχουν χιλιάδες συλλέκτριες. Αν η παραφυάδα δεχτεί επίθεση δηλαδή λεηλασία, τελείωσε. Για να μηδενήσουμε αυτές τις πιθανότητες αρκεί τα μελίσσια να δουλεύουν πολύ καλά σε ανθοφορία. Αν για κάποιο λόγο δεν δουλεύουν τότε πρέπει να κάνουμε κόλπο. Η μέθοδος για να μην γίνει ποτέ λεηλασία είναι να μικρύνουμε την είσοδο του μελισσιού - τόσο που να χωρά μόνο μια μέλισσα τη φορά - και να μην τοποθετήσουμε απροστάτευτα πλαίσια με μέλι. Επίσης αν μπορούμε να βάλουμε κηρόπανο πάνω απο τα πλαίσια, και να κλείσουμε τις μισές θήρες αερισμού, για να μην προκαλλούμε τις λεηλάτριες να ψάξουν για μέλι.
Την είσοδο μπορούμε να την κλείσουμε με πολλούς τρόπους. Εγώ χρησιμοποιώ αρκερούς τρόπους, όπως ξερά φύλλα κατα μήκος της εισόδου, αφήνοντας μόνο ένα μικρό κενό στην άκρη. Στα πλαστικά πορτάκια χρησιμοποιώ και τη μέθοδο με τα ξυλαράκια την οποία θα δείτε αμέσως μετά. Σκοπός πάντα είναι να βοηθήσουμε το μικρό μελισσάκι να υποστηρίξει την είδοδο του.
Επόμενο μυστικό για τη δημιουργία παραφυάδων χωρίς μεταφορές είναι η επιλογή του κατάλληλου γόνου. Δηλαδή όταν κόβουμε παραφυάδες πρέπει πάντα να διαλέγουμε ένα πλαίσιο με εκκολαπτόμενο γόνο που να βγάζει κατευθείαν μέλισσες. Σκοπός είναι το νέο μελίσσι να αποκτήσει γρήγορα πλυθησμό έστω και σε νεαρή ηλικία. Να ξέρετε οτι η παραφυάδα που κόβεται επι τόπου δεν χάνει όλες τις συλλέκτριες αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό. Πολλές κάνουν επαναπρογραμματισμό στη μνήμη τους και μένουν στη νέα θέση. Σε γενικές γραμμές πάντως τα μελίσσια που κόβουμε επι τόπου χάνουν το 50% του πλυθησμού τους, ενώ αν εχουμε διαλέξει επίτηδες πλυθησμό απο ανοιχτά πλαίσια με γόνο μπορεί και 60% η 70%.
Κάντε Like στην Σελίδα μας στο Facebook πατώντας εδώ ,για να μαθαίνετε πρώτη τα νέα
Αυτό είναι ένα πλαίσιο με εκκολαπτόμενο γόνο. Βλέπουμε οτι οι κέντρικες μέλισσες βγήκαν και ετοιμάζονται και οι υπόλοιπες. Για να το διαπιστώσουμε καλύτερα αρκεί να δούμε μέλισσες να εκκολάπτονται εκείνη τη στιγμή. Η να χαλάσουμε με το ξέστρο μερικά κλεισμένα κελιά να δούμε αν είναι σκούρες οι μέλισσες Οι παραφυάδες που φτιάχνουμε θα πρέπει να έχουν διαφορετικό χρώμα κυψέλης για να μην γίνεται παραπλάνηση στις βασίλισσες. Τα βασιλικά κελιά που θα βάλουμε στις παραφυάδες πρέπει να είναι έτοιμα απο δική μας βασιλοτροφία η άλλου μελισσοκόμου. Οι μικρές παραφυάδες δεν μπορούν να κάνουν μόνες τους βασιλοκελιά. Εκτός αν μπορούμε να ορφανέψουμε ένα μεγάλο 10άρι μελίσσι και δώσουμε απο εκεί βασιλοκελιά ορφάνιας τα οποία είναι έτοιμα και σφραγισμένα. Αφήνουμε 1 το πολύ δύο την Άνοιξη για να μην έχουμε σμηνουργία. Κάθε παρθένα βασίλισσα που γεννιέται μέσα στην Άνοιξη προσπαθεί να παρασύρει ένα μέρος του πλυθησμού σε σμηνουργία. Να ξέρετε οτι αν βάλετε έτοιμα σφραγισμένα κελιά στις παραφυάδες, δεν χρειάζεται να ξανα ελέγξετε αν έκαναν παραπανίσια δικά τους. Η βασίλισσα που θα εκκολαφθεί πρώτη θα σκοτώσει όλα τα υπόλοιπα.  
|
