Πριν την εγκατάσταση του αμυγδαλεώνα
Απαιτείται εδαφολογική ανάλυση, που θα αναδείξει την ανάγκη να προστεθεί φώσφορος και κάλιο και τα λοιπά χρήσιμα χαρακτηριστικά του εδάφους (pH, ασβέστιο, άργιλλο).
Προετοιμασία εδάφους πρέπει να είναι απλή χωρίς βαριές κατεργασίες, αλλά χρήσιμη στο τέλος είναι η ελαφρά ενσωμάτωση με καλλιεργητή κοπριάς και 10-20 κιλά υπερφωσφορικού (αν η εδαφολογική ανάλυση δείξει μέτρια προς χαμηλή συγκέντρωση) το στρέμμα σε λωρίδα αριστερά και δεξιά από τη μελλοντική φύτευση. Εναλλακτικά κάνουμε λίγο μεγαλύτερες οπές φύτευσης και στο λάκκο κατά τη φύτευση προσθέτουμε ένα κουβά χωνεμένη κοπριά και διάλυμα εκχυλίσματος φυκιών.
Ποικιλίες
Η ποικ. Ferragnes είναι η επικρατέστερη σήμερα σε φυτεύσεις με επικονιαστή την Ferraduel ή την Ai και οψιμανθής. Είναι ζωηρή πολύ παραγωγική ποικιλία που θέλει νερό και λίπασμα το καλοκαίρι για να γεμίσει καλά το σπέρμα. Η σημασία του επικονιαστή είναι ύψιστη. Το 2015 νεαρές Ferragnes δίπλα από Ferraduel είχαν τριπλάσια παραγωγή καρπών από τις Ferragnes 5 δέντρα μακριά από τη Ferraduel.
Η ποικ. Texas με επικονιαστή την Truoito ή καλύτερα τη Ρέτσου είναι επίσης μια καλή επιλογή, παρότι η Texas έχει προβλήματα καρπόπτωσης και νέκρωσης των οφθαλμών από αίτια πέραν των δυνατοτήτων των παραγωγών.
Η ποικ. Tuono είναι αυτογόνιμη, οψιμανθής, άρχισε να καλλιεργείται στη χώρα μας και στην Ιταλία, μετά από 60 χρόνια που έχει μελετηθεί. Δεν καλλιεργείται πουθενά αλλού.
Στην Ισπανία, οι ποικιλίες Perda, Tardona είναι πολύ πιο οψιμανθείς από τη Ferragnes. Επίσης οι ποικιλίες Belona, Soleta είναι σχετικά νάνες ποικιλίες με κατάλληλο νάνο υποκείμενο. Δεν υπάρχουν ακόμα νόμιμα στην Ελλάδα, επομένως πυκνές φυτεύσεις με αμυγδαλιά εμπεριέχουν πολύ μεγάλο ρίσκο αποτυχίας. Οι καλύτερες αποστάσεις για μηχανική συγκομιδή παραμένουν στα 6 μ * 6 μ.
Μετά την εγκατάσταση
Σίγουρα φυτεύουμε το δέντρο στο βάθος που ήταν στο φυτώριο (το υποκείμενο να είναι εκτός εδάφους). Καλό θα ήταν να ρίξουμε ένα κουβά άμμο σπαστήρα στο λαιμό (και πάλι το υποκείμενο να είναι εκτός) ώστε να μην συσσωρεύονται φύλλα και νερό στη βάση του κορμού (ονομάζεται λαιμός και είναι το πιο επικίνδυνο σημείο του δέντρου να προσβληθεί από ασθένειες). Επίσης βάφω από το Μάρτιο με λευκό πλαστικό ή με ασβέστη ή με διάλυμα βορδιγάλειου πολτού (το άριστο σε μίγμα με ασβέστη) όχι μόνο το πρώτο έτος αλλά τακτικά ανά έτος. Κορμός τουλάχιστον 70 cm απαιτείται για δόνηση των δέντρων μελλοντικά. Αν οι νέοι βλαστοί στα δέντρα φτάσουν τα 50-60 cm το Μάιο-Ιούνιο, αφήνω 4-5 βλαστούς για βραχίονες και αφαιρώ το 1/3 του μήκους των. Μέχρι το τέλος του καλοκαιριού θα έχω μια ακόμα εντυπωσιακή βλαστική ανάπτυξη των μελλοντικών υποβραχιόνων και το δέντρο θα έχει ανάγκη για ελάχιστο κλάδεμα το χειμώνα. Γενικά τα πρώτα χρόνια αφήνω μπόλικους βλαστούς για να καρπίσει το δέντρο και αφαιρώ σταδιακά μετά τον 5ο χρόνο.
Λίπανση
Οι παραγωγοί κλασικά εφάρμοζαν 1 κιλό Ν το δέντρο στο τέλος χειμώνα πριν το φούσκωμα. Πιο αποτελεσματικά εφαρμόζουμε λιγότερο Ν (περίπου μισό κιλό το δέντρο) από Απρίλιο έως μετασυλλεκτικά το Σεπτέμβριο σε 3-5 δόσεις, αν ποτίζουμε. Η αμυγδαλιά απαιτεί πολύ Ν τον Απρίλιο - Μάιο για βλάστηση και αρχική ανάπτυξη καρπού και πολύ τον Ιούλιο – Αύγουστο, αφού τότε ‘γεμίζει’ η ψίχα.
Στην Καλιφόρνια εφαρμόζουν 4,5-11 κιλά Ν ανά στρέμμα, δηλ. με 20 δέντρα το στρέμμα (7 μ * 7 μ) έως μισό κιλό άζωτο το δέντρο συνολικά αλλά, αν έχουν πυκνότερες φυτεύσεις και υψηλότερη παραγωγή, απαιτείται και πιο πολύ Ν.
Σε μελέτη μας στη Ν. Αγχίαλο, οι φυλλοδιαγνωστικές έδειξαν ότι σχεδόν όλα τα χωράφια είχαν επάρκεια Ν, υπερεπάρκεια Κ, Ca, Fe και Mg, οριακή έλλειψη Β (σε έλλειψη του έχουμε κούφιους καρπούς και κόμμι στη θέση της ψίχας ή ‘καμμένη’ κορυφή σπέρματος). Αν υπάρχει έλλειψη Β, απαιτείται η εφαρμογή 200 γραμ Β (2 κιλά βόρακα) το στρέμμα στο έδαφος.
Ο φώσφορος γενικά χρειάζεται αλλά η από εδάφους εφαρμογή δεν είναι αποτελεσματική στα περισσότερα εδάφη μας λόγω δέσμευσης του. Εφαρμογή κοπριάς μαζί με Ρ βελτίωσε την απορροφητικότητά του.
Διαφυλλική εφαρμογή Β (400 ppm) και ουρίας 2% μετασυλλεκτικά το Σεπτέμβριο-Οκτώβριο αύξησε την παραγωγή την επόμενη χρονιά. Αν η φυλλοδιαγνωστική δείξει έλλειψη Zn, τότε εφαρμογή το χειμώνα θειικό ψευδάργυρο (όχι φρεσκοκλαδεμένα, όχι με λάδια) ή στο φύλλωμα οξείδιο του ψευδαργύρου.
Διαχείριση ζιζανίων
Οι παραγωγοί κλασικά αναμοχλεύουν το έδαφος με καλλιεργητή από το φθινόπωρο και όλο το έτος γενικότερα. Το γυμνό έδαφος είναι το χειρότερο για εμάς και τα παιδιά μας. Υπάρχουν πια αμυγδαλεώνες χωρίς ζιζάνια όλο το χρόνο, καθώς ποτέ δεν σποριοποίησαν και σιγά-σιγά εξαφανίστηκαν. Αυτά είναι τα χειρότερα χωράφια.
Καλύτερα ζιζανιοκτονία πάνω στη γραμμή και κοπές μεταξύ των γραμμών. Σκοπός μας είναι η υψηλή βιοποικιλότητα στους διαδρόμους. Για προστασία ωφέλιμων εντόμων και αύξηση της βιοποικιλότητας θα μπορούσαν να εφαρμοστούν διάφορα: κοπή κάθε φορά ανά δεύτερη σειρά, περιθώρια του χωραφιού με άγρια βλάστηση, χλωρή λίπανση βίκου (απαιτεί νερό αλλά παράγει άζωτο!) ή μίγματος με κριθάρι και κύλινδρο για πάτημα των φυτών (σποριοποίηση, έλεγχο ζιζανίων, οργανική ουσία, ψυχρό έδαφος, κ.λπ.).
Σίγουρα όταν καλλιεργούμε να σκεφτόμαστε την τσέπη μας, αλλά και το περιβάλλον και το έδαφος μας που το χρωστάμε να είναι ίδιο ή καλύτερο για την επόμενη γενιά. Η καλλιέργεια δέντρων μπορεί να κάνει το έδαφος καλύτερο σε ένα χωράφι και σίγουρα θα ξοδευτεί λιγότερο πετρέλαιο με τα γεωργικά μηχανήματα.
http://www.agroekfrasi.gr/
