Ένα πολύ επίκαιρο θέμα που έχουν στο μυαλό τους όλοι οι μελισσοκόμοι. Όπως θα γνωρίζετε ο χειμώνας είναι μια δύσκολη περίοδος όπου τα μελισσάκια μας πέφτουν σε μια είδους ημιχειμέρια νάρκη, οι γέννες σταματούν, και όπως είναι φυσικό υπάρχουν και απώλειες. Δυστυχώς το χειμώνα ολοι οι μελισσοκόμοι έχουν απώλειες οι οποίες θεωρούνται φυσιολογικές αν δεν ξεπερνούν το 5-10% του συνολικού αριθμού μελισσιών.
Δηλαδή είναι απολύτως φυσικό να χαθούν κάποια μελίσσια το χειμώνα, άλλα επειδή έχασαν την βασίλισσα, άλλα επειδή τα πρόσβαλε κάποια ασθένεια, βαρρόα η φυτοφάρμακο. και άλλα επειδή ξέμειναν από τροφή ή ήταν πολύ μικρά.
Είναι γεγονός πως τα μικρά μελίσσια και οι παραφυάδες έχουν ένα μεγαλύτερο ποσοστό να μην βγάλουν το χειμώνα κυρίως λόγω του μικρού πλυθησμού τους. Παραδείγματος χάρην αν μια παραφυάδα μείνει για το χειμώνα με 2-3 πλαίσια πλυθησμό, και στη τοποθεσία του μελισσοκομείου επικρατούν χαμηλές θερμοκρασίες (Βόρεια Ελλάδα) τότε ο θάνατος είναι σχεδόν σίγουρος.
Τι γίνεται όμως αν τα μελίσσια μας βρίσκονται στη Νότια Ελλάδα και οι θερμοκρασίες δεν είναι τόσο χαμηλές; Μπορούν άραγε να επιβιώσουν παραφυάδες των 3 πλαισίων; Βέβαιως και μπορούν, αφού ακολουθήσουμε κάποιους συγκεκριμένους χειρισμούς.
Ξεχειμώνιασμα για μικρά μελίσσια
Αρχικά για να επιβιώσει ένα μικρό μελίσσι πρέπει ο χώρος να είναι κατά κάποιο τρόπο σουλουπωμένος και με μόνωση. Για τις ξύλινες κυψέλες λοιπόν πρέπει να έχουμε οπωσδήποτε κηρόπανο (και τροφή) πάνω από τα πλαίσια, και ένα κομμάτι φελιζόλ στο τέλος των πλαισίων. Εννοείτε πως αφήνουμε τόσα πλαίσια όσα πατάει ο πλυθησμός. Να είναι σφιχτά τα μελίσσια που λέμε. Δείτε ένα τέτοιο πλαίσιο με φελιζόλ. Μπορούμε εύκολα να το φτιάξουμε μόνοι μας.
Επίσης μια πολύ έξυπνη λύση είναι να διατηρούμε τα μικρά μελίσσια μέσα σε τριπλοκυψελίδια. Εκεί ο χώρος είναι μετρημένος και η θερμότητα απο το ένα σμήνος περνάει στο άλλο απο τα τοιχώματα, ιδανικό λοιπόν για το ξεχειμώνιασμα των μικρών μελισσιών. Το τριπλοκυψελίδιο μπορεί επίσης να λειτουργήσει και ως τράπεζα βασιλισσών κατά τη διάρκεια του χειμώνα και νωρίς την Άνοιξη!
Αν έχουμε στη διαθεσή μας πλαστικές κυψέλες, τότε τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα. Οι πλαστικές λόγω της εσωτερικής τους μόνωσης έχουν μεγαλύτερη επιτυχία στο ξεχειμώνιασμα, και ειδικά για τα μικρά αδύναμα μελίσσια που έχουν μικρούς πλυθησμούς. Στις πλαστικές δεν χρειάζεται να βάλουμε κηρόπανο, αρκεί να κλείσουμε τις θήρες που βρίσκονται στο καπάκι (η anel έχει καπάκια που ανοιγοκλείνουν εύκολα οι θήρες). Το πλαίσιο με το φελιζόλ μπορούμε επίσης να το βάλουμε και στις πλαστικές όμως την βγάζουν άνετα και χωρίς αυτό.
Εδώ θα ήθελα να σας αναφέρω κάτι. ΠέρΙση ξεχειμώνιασα αρκετά μικρά μελίσσια 2-3 πλαισίων στο Αγρίνιο. Μέχρι τον Ιανουάριο είχαν φτάσει 1-2 πλαίσια πλυθησμό, άλλα μόλις άρχισε να φτιάχνει ο καιρός πήραν γρήγορα τα πάνω τους και η ανάπτυξη ήταν ραγδαία.
Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι ακόμη και αν έχουμε μικρά μελισσάκια μπορούμε να μην τα συνενώσουμε, και με αυτό τον τρόπο να δώσουμε μια ευκαιρία στις βασίλισσες να δείξουν την αξία τους την Ερχόμενη Άνοιξη. Φυσικά μελίσσια που υπερβαίνουν τα 5 πλαίσια πληθυσμό δεν έχουν καμία ανάγκη το χειμώνα. Μόνο να ελέγχουμε για τροφές και να είναι σφιχτά!
