Δεν γεννάει "καλα" η βασίλισσα στο μελίσσι! Τι να κάνουμε;
Συμβαίνει μερικά μελίσσια παρόλη την φροντίδα που τους δίνουμε να μην έχουν καθόλου η πολύ λίγο γόνο. Φυσικά αν ο γόνος είναι λίγος και το μελίσσι είναι πολύ μικρό πχ 1-2 πλαίσια μελίσσι με μισό πλαίσιο γόνο τότε τα πράγματα θεωρούνται φυσιολογικά. Η βασίλισσα αν αποκτήσει περισσότερο πληθυσμό θα πάρει μπρος γρήγορα. Αν όμως το μελίσσι δεν είναι μικρό, αλλά μεγαλύτερο απο 5άρι και έχει λίγο η καθόλου γόνο, τότε τι πρέπει να κάνουμε; Σύμφωνα με την εμπειρία όλων των χρόνων που ασχολούμαστε έχουμε να δώσουμε κάποιες σημαντικές συμβουλές.
Αρχικά μπορούμε να διαπιστώσουμε το πρόβλημα ενός μελισσιού, όταν αυτό απέχει πολύ απο τα υπόλοιπα μελίσσια. Δηλαδή για παράδειγμα όλα τα μελίσσια στο μελισσοκομείο μας να έχουν 3 πλαίσια γόνο και ένα μελίσσι που έχει την ίδια δυναμικότητα σε μέλισσες να έχει 1 γόνο. Τότε καταλαβαίνουμε ότι κάτι δεν πάει καλά με το μελίσσι μας. Τα μελίσσια ξεγονιάζουν μόνο τον χειμώνα και σπανίως το καλοκαίρι. Μόνο τότε δεν υπάρχει καθόλου γόνος.
Η μοναδική περίπτωση να ξεγονιάσει το μελίσσι την άνοιξη η το φθινόπωρο είναι να έχει νέα - φρεσκογονιμοποιημένη βασίλισσα. Εδώ είναι που μπερδεύονται πολλοί μελισσοκόμοι. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση που βλέπουν μελίσσι χωρίς γόνο και ανησυχούν οτι είναι άρρωστό, ενώ αυτό έχει αποκτήσει νέα βασίλισσα η οποία προήλθε από αντικατάσταση. Συχνά τα μελίσσια αντικαθιστούν τις βασίλισσες τους όταν είναι γέρικες και δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Αυτό γίνεται όλες τις εποχές του χρόνου. Ο μελισσοκόμος μπορεί να ξεχωρίσει την νέα βασίλισσα από το μέγεθος της, και από τον τρόπο που κινείτε στο πλαίσιο. Η παλιά βασίλισσα είναι ήρεμη και έχει μακριά κοιλιά, ενώ η καινούργια είναι φοβιτσιάρα, κινείτε γρήγορα και έχει μικρή κοιλιά. Στη περίπτωση αντικατάστασης πιθανόν να βρούμε και τα κελιά που έφτιαξαν οι μέλισσες, αν και τα καταστρέφουν όταν αργούμε πολλές μέρες να κάνουμε την επιθεώρηση.
Αν η βασίλισσα είναι "παλιά" δηλαδή περσινή, η προπερσινή και παρόλο που έχει τροφοδοσία αλλά και πλυθησμό δεν ρίχνει γόνο υπάρχει άλλο ένα κόλπο για να τις δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία. Μπορούμε να πάρουμε ανοιχτό γόνο απο ένα καλό μας μελίσσι και να του το βάλουμε - φυσικά χωρίς τις μέλισσες. Πιστεύετε πως οι φερομόνες του γόνου θα ξυπνήσουν το ένστικτο της για ανάπτυξη, και αυτή θα ξεκινήσει να γεννά με τους γνωστούς ρυθμούς. Αν δεν συμβεί αυτό και η εποχή είναι που πρέπει οπωσδήποτε να ρίξει γόνο τότε καλύτερα να τη σκοτώσουμε για να βγάλει καινούργια το μελίσσι μας. Είναι κρίμα να μένει στάσιμο με μια κακή βασίλισσα. Εννοείτε οτι όταν τη σκοτώσουμε πρέπει το μελίσσι να έχει ανοιχτό γόνο για να φτιάξει βασιλικά κελιά.
Ένας άλλος λόγος που μπορεί το μελίσσι να έχει λίγο γόνο σε σχέση με τα άλλα μελίσσια είναι να βρίσκεται πολύ κοντά σε δέντρο με πολύ ίσκιο. Έχω παρατηρήσει ότι μελίσσια που δεν τα χτυπά καθόλου ο ήλιος είναι πιο "νωχελικά" δεν πετάνε καλά οι μέλισσες και φυσικά δεν εκτρέφουν πολύ γόνο. Ο πεπειραμένος μελισσοκόμος πρέπει να φροντίζει να έχει όλα τα μελίσσια του έτσι που να τα χτυπά ο ήλιος πολλές ώρες κάθε μέρα.
Και άλλο ένα μικρό μυστικό για να πέρνουν ανάπτυξη γρηγορότερα. Η πλευρά της κυψέλης που χτυπιέται απο τον πρωινό και μεσημεριανό ήλιο, πρέπει να έχει κολλημένα τα πλαίσια επάνω της και ποτέ να μην υπάρχει κενό. Οι μέλισσες εκμεταλλεύονται τη ζέστη του ήλιου και ρίχνουν σε αυτή τη μεριά τον γόνο τους. Ξέρουν άλλωστε οτι η πηγή θερμότητας είναι απολύτως αναγκαία
