Στην Αφρική σηκώνουν τα μελίσσια τους από το έδαφος για έναν απίστευτο λόγο. Όχι για μυρμήγκια, ποντίκια κλπ ερπετά που μπορούν να μπούνε μέσα στην κυψέλη αλλά για ελέφαντες.
Παρόλο που η ελέφαντες φοβούνται της μέλισσες , κάνουν μεγάλη ζημιά στους μελισσοκόμους της Αφρικής.
Οι φράχτες κυψελών στην Ανατολική Αφρική προστατεύουν τα αγροκτήματα από τους ελέφαντες
Όταν προσπαθούμε να προστατεύσουμε τα αγροκτήματα στην ανατολική Αφρική από τους ελέφαντες, φαίνεται ότι τίποτα άλλο από ένα γιγάντιο ενισχυμένο φράχτη ή μια μεγάλη τάφρο θα μπορούσε να κρατήσει με ασφάλεια τα μεγαλύτερα ζώα της ξηράς στη Γη μακριά από τις καλλιέργειες, χωρίς να προκαλέσει βλάβη.
Δυστυχώς, η δημιουργία τέτοιων φραγμών γύρω από κάθε χωράφι δεν είναι πρακτική και οι αλληλεπιδράσεις των ανθρώπων που προστατεύουν τις καλλιέργειές τους συχνά οδηγούν σε ατυχήματα ή ακόμα και σε θάνατο τόσο των αγροτών όσο και των ελεφάντων. Αλλά η ζωολόγος Lucy King είχε μια πολύ καλύτερη ιδέα: τις μέλισσες.
Αποδεικνύεται ότι οι ελέφαντες φοβούνται τις μέλισσες επειδή όταν τα έντομα τσιμπούν το εσωτερικό του κορμού τους ο πόνος είναι βασανιστικός και δεν μπορούν να κάνουν πολλά για αυτό.
Μόνο ο ήχος του βόμβου είναι αρκετός για να κάνει τους ελέφαντες να εγκαταλείψουν αμέσως μια περιοχή.
Η King αναρωτήθηκε τι θα μπορούσε να συμβεί εάν μια σειρά από αιωρούμενες κυψέλες σε κάθε 10 μέτρα γύρω από ένα χωράφι μπορεί να είναι αρκετή για να κρατήσει τους ελέφαντες μακριά. Ένα πιλοτικό πρόγραμμα το 2009 αποδείχθηκε ευρέως επιτυχημένο και σύντομα γεννήθηκε το The Elephant and Bees Project .
Υπάρχουν πλέον ενεργοί φράκτες κυψελών στην Κένυα, την Μποτσουάνα, τη Μοζαμβίκη, την Τανζανία, την Ουγκάντα και τη Σρι Λάνκα. Οι φράχτες όχι μόνο βοηθούν στην επικονίαση των καλλιεργειών και αποτρέπουν με ασφάλεια τους ελέφαντες, αλλά γίνονται επίσης μια πρόσθετη ροή εσόδων για τους αγρότες που συλλέγουν μέλι και το πωλούν τοπικά, ένα συναρπαστικό παράδειγμα μηχανικής τοπίου μεταξύ των ειδών.
