Πάντα ήθελα να δοκιμάσω ένα μελίσσι μέσα σε μια κυψέλη από φελιζόλ.... Η μόνωση που παρέχει επιπλέον η κυψέλη αυτή , θεωρούσα ότι ήταν ιδιαίτερα σημαντική για την καλύτερη διαχείμαση και ανάπτυξη του μελισσιού.
Η ζέστη που παράγει το μελίσσι δεν πάει χαμένη στο περιβάλλον . Αρα με λιγότερο κόπο έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα. Αρα λιγότερη καταπόνηση των μελισσιών και λιγότερη κατανάλωση τροφής.
Αν το σπίτι μας δεν είναι μονωμένο , οι συνέπειες θα είναι τουλάχιστον δύο: Δεν ζεσταινόμαστε και η τσέπη μας υποφέρει από την συνεχή αύξηση του πετρελαίου , για να μην αναφέρω την περίπτωση βαριάς πνευμονίας.
Και ενώ μονώνουμε όλο και περισσότερο τα σπίτια μας , γιατί δεν κάνουμε το ίδιο και για τα μελίσσια μας. Γιατί τα αφήνουμε να υποφέρουν;
Τώρα δείτε ένα ακόμα πείραμα και έχουμε και συνέχεια...
Και ιδού το αποτέλεσμα. Εξιλασμένη πολυστερίνη με πάχος 3 εκατ. και με συνολικό κόστος για κάθε κυψέλη περίπου τα 4 ευρώ . Είναι από αυτά τα φελιζόλ που χρησιμοποιούμε στις οικοδομές του σπιτιού μας.
Τα υλικά; φύλο πολυστερίνης με καλή αντοχή σε θλίψη και στρέψη ,λίγη κόλα ατλακόλ για ξύλα , και μερικές πρόκες 45άρες για την στερέωση. Ένα μέτρο , ένας κανόνας και μια φαλτσέτα τα εργαλεία μας.
Φυσικά δεν μιλάω για το βάρος ! όλη η κυψέλη λιγότερο από 1 κιλό.
Η ... μετακόμιση του μελισσιού έγινε... Τώρα περιμένουμε αποτελέσματα.
Μέχρι στιγμής όλα πάνε περίφημα και όπως είναι αναμενόμενο αυτό το μελίσσι έχει προχωρήσει πολύ περισσότερο από κάθε άλλο στο μελισσοκομείο , φυσικά τηρουμένων των αναλογιών. Όπως βλέπετε δεν ήταν και το δυνατότερο του μελισσοκομείου !
Μοναδικό μειονέκτημα αυτής της κατασκευής είναι η σχετικά μικρή αντοχή σε σχέση με τις βιομηχανοποιημένες κυψέλες φελιζόλ , στον τομέα της μεταφοράς. Για στατικά μελισσοκομεία; δεν το συζητάω το τέλειο.
και να και το τριπλοκυψελίδιο . Με 5 ευρώ κόστος και περίπου μία ώρα δουλειάς έτοιμη η νέα μας κυψέλη.
Φυσικά υπάρχουν και εκείνοι που είναι ορκισμένοι εχθροί της πλαστικής κυψέλης για διαφόρους λόγους.
Η πλαστική λένε δεν αναπνέει όπως το ξύλο...και κρατάει υγρασία . Το άλλο με τον Τοτό ποιος θα το πει; Βουτάμε την κυψέλη μέσα σε παραφίνη για να μην επηρεάζεται από την υγρασία , την βάφουμε με ένα σωρό πλαστικά και λαδομπογιές για να μην τραβάει υγρασία και μας χαλάσει και φοβόμαστε να βάλουμε πλαστικές επειδή δεν αναπνέουν . Το ξύλο δεν το φιμώνουμε; δεν κλείνουμε κάθε του πόρο; οι ξύλινες δεν κρατούν υγρασία; δεν μουχλιάζουν;
Ας ανοίξουμε το μυαλό μας . Πάντως παρ όλα αυτά και εγώ ξύλινες χρησιμοποιώ - εκτός τα τριπλοκυψελίδια- .Ο λόγος ; το κόστος . Τα αποτελέσματα του πειράματος θα γράφονται στην πορεία της χρονιάς.
Τα πλεονεκτήματα: Μικρό βάρος , μικρότερο κόστος , λιγότερη δουλειά στο βάψιμο στοκάρισμα κ.λ.π. καλύτερη διαχείμαση , λιγότερο κόστος σε τροφές , πρόωρη ανάπτυξη , καλύτερη απόδοση του μελισσιού το καλοκαίρι (λίγότερες εργάτριες για αερισμό και περισσότερες για δουλεία) , θεωρητικά αθάνατες .
Μειωνέκτημα ; δεν γνωρίζω αν υπάρχει τρόπος για την αποτελεσματική απολύμανση.
Με περίπου 10 ευρώ θα φτιάξετε εύκολα μια τέτοια κυψέλη.Απλά δοκιμάστε την για να δούμε την συμπεριφορά των μελισσών μέσα σε αυτές .
