Ο κλάδος της μελισσοκομίας, εδώ και αρκετά χρόνια, αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα που αφορούν από τη μία το κόστος παραγωγής και τις μειωμένες παραγωγές και από την άλλη τα προβλήματα που δημιουργούν στην αγορά οι ελληνοποιήσεις και η νοθεία.
Η κλιματική κρίση είναι εδώ και απειλεί σοβαρά τη μέλισσα και τη μελισσοκομία. Η φετινή άνοιξη δεν απέδωσε ούτε όσα χρειαζόταν τα μελίσσια να αναπτυχθούν μετά το χειμώνα. Αυτή την άνοιξη δεν πήραμε σταγόνα μέλι, αντίθετα αναγκαστήκαμε να στηρίξουμε τα μελίσσια μας με τροφές. Οι μελιτοφορίες που ανοίγουν τώρα και πού για πολλούς είναι οι κυρίες μελιτοφορίες της χρονιάς, όπως ο Έλατος, η Βελανιδιά, η Καστανιά και το Θυμάρι απειλούνται από τον άστατο καιρό αλλά και τα μελίσσια δεν είναι όσο παραγωγικά θα έπρεπε για να μαζέψουν το μέλι.
Ήδη, έχουμε διανύσει μία δεκαετία όπου οι χρονιές είναι είτε κακές είτε χειρότερες. Ήδη πολλοί συνάδελφοι προβληματίζονται για το αν το επάγγελμα έχει μέλλον και κάποιοι έχουν αρχίσει να το εγκαταλείπουν. Όμως λιγότεροι μελισσοκόμοι σημαίνει και λιγότερα μελίσσια και αυτό σημαίνει όχι απλά λιγότερο μέλι αλλά λιγότερη επικονίαση, λιγότερες αποδόσεις στις καλλιέργειες που μας τρέφουν, φτωχότερο περιβάλλον.
Καλούμε όλους τους υποψηφίους βουλευτές που ζητούν την ψήφο μας στις προσεχείς εκλογές να λάβουν σοβαρά υπόψη τους τα παραπάνω. Πάντα συμφωνούν μαζί μας στα λόγια, πάντα δοξάζουν τη μέλισσα και τιμούν το μελισσοκόμο στις γιορτές. Χρειαζόμαστε όμως περισσότερα από λόγια, χρειαζόμαστε διαρκή στήριξη.
Η ελληνική μελισσοκομία δεν αντέχει άλλη μία κακή χρονιά!
