Έφτασε το φθινόπωρο και πρέπει να ήμαστε προσεκτικοί
Συνάδελφοι έφτασε το φθινόπωρο και πρέπει να πιάσουμε δουλειά αν θέλουμε να κλείσει αίσια αυτή η μελισσοκομική χρονιά . Τώρα με καταλλήλους χειρισμούς πρέπει να πάρουμε τον τελευταίο τρυγο και να προετοιμάσουμε τα μελίσσια μας για το χειμώνα που έρχεται ώστε να μην έχουμε απώλειες. Πάμε να δούμε μερικά πραγματάκια που πρέπει να προσέξουμε .
- Εκμεταλλευόμαστε τις ανθοφορίες του και τις μελιτοεκκρίσεις του
- Περιορίζουμε τις διάφορες ασθένειες
- Ετοιμάζουμε ευνοϊκές προϋποθέσεις ανάπτυξης των μελισσιών
- Εξασφαλίζουμε καλές συνθήκες για το ξεχειμώνιασμα.
ΜΕΛΙΤΟΕΚΚΡΙΣΕΙΣ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ
Παράγονται από τη βαμβακάδα του εντόμου MarcualinaHellenica, που παρασιτεί στα πεύκα, γνωστό στους μελισσοκόμους σαν «εργάτης». Από αυτό προέρχεται το 60-65% της παραγωγής του γνωστού πευκόμελου.
Αν υπάρχουν στους πευκότοπους γυρεούχα φυτά, αυτά βοηθούν στην ανανέωση του πληθυσμού. Έτσι τα πεύκα είναι σημαντικά για την ελληνική μελισσοκομία και χρήσιμη η ειδικότερη πληροφόρηση για τις περιοχές που υπάρχουν πεύκα: Εύβοιας, Σκοπέλου, Σκιάθου, Θάσου, Ζακύνθου, Ρεθύμνου, Ρόδου, Χαλκιδικής κ.λ.π.
Ερείκης (ή ρείκι): Δίνει γύρη ποιότητας και νέκταρ που δυναμώνει το γόνο για καλό ξεχειμώνιασμα. Όμως από περιβαλλοντικούς παράγοντες δεν δίνει πάντα νέκταρ και να σημειώσουμε, ότι στην ερείκη γίνονται επιθετικές οι μέλισσες με οδυνηρά κεντρίσματα ενώ αναπτύσσεται και λεηλασία.
Ο δροσερός καιρός και οι μέτριες θερμοκρασίες και οι δροσερές νύχτες βοηθούν την απόδοσή τους. Και είναι καλύτερο να τοποθετηθούν μελίσσια δείκτες απόδοσης.
Η χρήση γυρεοπαγίδων βοηθάει για διαπιστώσεις. Τα μελίσσια χτίζουν εντατικά στην ερείκη και πρέπει να υπάρχουν πλαισιωμένα φύλλα κεριού για χρήση και μπορούν τότε να αντικατασταθούν τα σκοτεινόχρωμα πλαίσια. Αποφεύγονται και οι χειρισμοί που προκαλούν λεηλασία.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΦΥΤΑ ΕΚΤΡΟΦΗΣ ΓΟΝΟΥ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ
Ακονιζιά: Γνωστή, ζωηρά κίτρινα άνθη, δίνει γύρη, υπάρχει παντού στη χώρα μας, όχι όμως σε μεγάλες εκτάσεις, ούτε σε καλλιεργούμενες ,αλλά στα ρείθρα των δρόμων.
Αλμυρίκια: Αυτοφυές καλλωπιστικό δέντρο-θάμνος, παραθαλάσσιας περιοχής, ανθοφορίας Νοεμβρίου και απόδοσης γύρης κυρίως.
Αρκουδόβατος: Αναρριχόμενο φυτό, άσπρων λουλουδιών, κύρια σε πευκοδάση. Άφθονο νέκταρ και γύρη Αυγούστου μέχρι και Οκτώβρη. Δυναμώνει το γόνο σημαντικά για εκμετάλλευση φθινοπωρινών ανθοφοριών και μελιττωμάτων. Ανανεώνει τον πληθυσμό και ευνοείται από βροχές.
Κισσός: Γύρη και νέκταρ. Η γύρη του διατηρεί το γόνο στα πευκοδάση το Φθινόπωρο. Ιδιαίτερα ανθεκτικά φυτά και πολύχρονης αντοχής.
Κουμαριά: Θάμνος σε όλη τη χώρα, άνθησης Νοεμβρίου και όλον τον Δεκέμβρη, αυξάνει και δυναμώνει σημαντικά το γόνο. Μέλι με αυξημένη υγρασία από την προχωρημένη εποχή του και με πολλές ζύμες, που εύκολα ξινίζει και προκαλεί δυσεντερίες στις μέλισσες.
Κρόκος: Σεπτέμβρη, Οκτώβρη, άφθονο νέκταρ και γύρη σε Κοζάνη, Γρεβενά, Δράμα κυρίως.
Μουσμουλιά: Νοέμβρη, Δεκέμβρη σε εποχή έλλειψης μελισσοκομικών φυτών, άφθονη γύρη για ξεκίνημα δίνει όμως και νέκταρ.
Πολύκομβος: Σε σιτοχώραφα που δεν κάηκε η καλαμιά με άφθονη γύρη.
Χαρουπιά: Σεπτέμβρη με άφθονο νέκταρ και γύρη που ανανεώνει τους πληθυσμούς και φέρνει νέες μέλισσες για το ξεχειμώνιασμα.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
Πρώτιστα για τη βαρρόα. Μετά τον τρύγο, την ανανέωση του πληθυσμού και του περιορισμού του γόνου.
ΜΕΤΡΑ ΞΕΧΕΙΜΩΝΙΑΣΜΑΤΟΣ ΜΕΛΙΣΣΙΩΝ
Πρέπει να διαχωριστούν τα δυνατά μελίσσια που έχουν τις προϋποθέσεις ξεχειμωνιάσματος με επιτυχία, αν ο μελισσοκόμος τους εξασφαλίσει τις απαραίτητες τροφές, καλό αερισμό και σωστή διάταξη των κηρηθρών ώστε να υπάρχει τροφή στο χώρο του ξεχειμωνιάσματος.
Η ποσότητα της τροφής καθορίζεται από την εμπειρία των προηγούμενων χρόνων, αφού το μελίσσι κάθε χρόνο καταναλώνει την ίδια ποσότητα τροφής, ανάλογα με τον πληθυσμό του, αλλά πρέπει να αυξάνονται οι τροφές αν υπάρχουν χαμηλές θερμοκρασίες.
Τα δυνατά καταναλώνουν λιγότερες τροφές αναλογικά από τα αδύνατα.
