Πώς να μη χάνουμε μελίσσια το Χειμώνα. Εύκολοι Χειρισμοί που θα αποδειχτούν πολύ σημαντικοί
Πρώτα απ όλα να πούμε πως τα πιο ευαίσθητα μελίσσια τη χειμερινή περίοδο, είναι όπως γνωρίζετε τα μικρά μελίσσια. Οι παραφυάδες δηλαδή, που είτε κόπηκαν αργά και δεν πρόλαβαν να αναπτυχθούν για να ξεχειμωνιάσουν ως κανονικά 10άρια μελίσσια, ή έμειναν μικρά λόγω κακών χειρισμών, όπως ανεπαρκής αντιμετώπιση βαρρόα, μεγάλη παραμονή σε νομές πεύκου ή φτωχής ανθοφορίας φθινοπωρινές περιοχές, χωρίς επαρκής ποσότητας γύρη. Οι λόγοι φυσικά αυτοί που μας πήγαν «πίσω» τα συγκεκριμένα μελίσσια, πρέπει οπωσδήποτε να καταγραφούν, ώστε να μην επαναληφθούν και τον επόμενο χρόνο.
Από τον μέσο όρο της ηλικίας των μελισσών, ξέρουμε πως εκείνες που βλέπουμε πάνω στα πλαίσια νωρίς το φθινόπωρο, δεν θα είναι εκεί για το ξεχειμώνιασμα. Οι μέλισσες που θα απαρτίζουν την κυψέλη μας είναι ο γόνος που βλέπουμε μπροστά μας. Γι αυτό φροντίζουμε να διατηρήσουμε το μελισσάκι που έχει τουλάχιστον 3 πλαίσια γόνο αργά το φθινόπωρο και ποτέ λιγότερα. Αν τα πλαίσια του γόνου είναι 1 ή με το ζόρι 2, τότε ας μην περιμένουμε αυτό το μελισσάκι να την βγάλει καθαρή όλο το χειμώνα, αφού στο τέλος θα του μείνουν μια χούφτα μέλισσες και θα χαθεί.
2.Θεραπεία για Νοσεμίαση
Ύστερα από έρευνες, το ΑΠΘ έχει ανακοινώσει πως κάθε μελισσοκόμος πρέπει να χορηγήσει σιρόπι με θυμόλη στα μελίσσια του 2 φορές το χρόνο (Άνοιξη και Φθινόπωρο) ως θεραπεία για τη νοσεμίαση, για 10 χρόνια. (οι δοσολογίες και ο τρόπος βρίσκονται σε άλλο άρθρο στη σελίδα μας). Ακόμη όμως και αν κάποιος δεν το έχει τηρήσει αυτό, είναι βασικό το Φθινόπωρο να χορηγήσει στα μελίσσια του το ποσοστό της θυμόλης που ενδείκνυται μαζί με το σιρόπι, ώστε να μετριάσει τις απώλειες που πιθανό να έχει από αυτή την ύπουλη ασθένεια του χειμώνα. Η νοσεμίαση είναι από τους κυριότερους παράγοντες που αποδεκατίζονται μελίσσια τέτοια εποχή.
3.Επαρκείς τροφές στα κελιά
Γράφω επαρκείς τροφές στα κελιά, και όχι απλά επαρκείς τροφές. Αυτό όπως καταλαβαίνετε σημαίνει πως ο μελισσοκόμος πρέπει να αφήσει αρκετή ποσότητα σφραγισμένου μελιού μέσα στα πλαίσια, αλλά και γύρης. Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τις εικόνες με τα ζαχαροζύμαρα και τις βανίλιες το χειμώνα πάνω στους κηρηθροφορείς και νομίζουμε πως αυτό θα σώσει τη μέλισσα το χειμώνα. Υπενθυμίζω στους νέους κυρίως μελισσοκόμους, πως αυτές οι συσκευασμένες τροφές, είναι τροφές-ρεζέρβα που θα πάρουν οι μέλισσες σε περίπτωση ανάγκης. Και τέτοιες περιπτώσεις είναι ο λάθος υπολογισμός του μελισσοκόμου που άφησε λιγότερα πλαίσια μέλι μέσα στην κυψέλη, αλλά ακόμη και κακές συνθήκες που τον κράτησαν μακριά από το μελισσοκομείο για μεγάλο διάστημα και δεν μπόρεσε να ελέγξει τα αποθέματα τροφών. Καλά τα ζαχαροζύμαρα, καλές οι βανίλιες, αλλά να θυμάστε πως για να τα πάρουν οι μέλισσες πρέπει η θερμοκρασία να το επιτρέπει. Ποτέ δεν θα σπάσει τη μελισόσφαιρα η μέλισσα για να ανέβει πάνω στους κηρηθροφορείς να φάει τη βανίλια. Εκεί θα μείνει, κουλουριασμένη με τις υπόλοιπες μέλισσες, και θα πεθάνει με την προβοσκίδα μέσα στα κελιά, ψάχνοντας για την δική της τροφή, αυτή που είναι στο σημείο που εκείνη ξεχειμωνιάζει. Κι ας έχει αφήσει ο μελισσοκόμος πάνω στα πλαίσια 10 βανίλιες δίκιλες. Γι αυτό λέμε πως οι μέλισσες το χειμώνα δεν πεθαίνουν από το κρύο. Από την πείνα πεθαίνουν…
Άλλοι χειρισμοί
Τώρα για το ασφαλές ξεχειμώνιασμα δεν θα αναφερθώ σε άλλες λεπτομέρειες χειρισμών. Είναι γνωστά σε όλους πως δεν καθαρίζουμε την είσοδο της κυψέλης από χιόνι, δεν επιθεωρούμε συχνά μέσα στο χειμώνα τα μελίσσια μας, η επιθεώρηση γίνεται μόνο ηλιόλουστες ημέρες με θερμοκρασίες πάνω από 14 βαθμούς και μόνο για τον έλεγχο επάρκειας τροφών. Μην ξεχάσουμε μέσα στους χειμερινούς χειρισμούς μας να εντάξουμε τη θεραπεία με Οξαλικό οξύ κατά της βαρρόα. Είναι μια πολύ σημαντική θεραπεία και συνίσταται τέτοια εποχή, αφού τα μελίσσια στις περισσότερες περιοχές δεν έχουν γόνο.
Πηγηwww.spaniamelissa.gr
