Αναλύσεις Μελιού: Τι Προβλέπει η Νομοθεσία για την Ποιότητα του Μέλιου

Η νομοθεσία για το μέλι που κυκλοφορεί στην αγορά είναι αυστηρή και λεπτομερής, διασφαλίζοντας την ποιότητα και την ασφάλεια του τελικού προϊόντος. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2001/110, καθορίζονται συγκεκριμένα όρια και παράμετροι που πρέπει να πληρούνται από όλα τα μέλια, προστατεύοντας τόσο τους καταναλωτές όσο και τους παραγωγούς. Ας εξετάσουμε αναλυτικά τις βασικές παραμέτρους που προβλέπει η νομοθεσία.

Τίτλος:

Αναλύσεις Μελιού: Τι Προβλέπει η Νομοθεσία για την Ποιότητα του Μέλιου

Meta Περιγραφή (μέχρι 150 χαρακτήρες):

Μάθετε τις αυστηρές προδιαγραφές του μέλιου βάσει της ευρωπαϊκής νομοθεσίας 2001/110, από υγρασία μέχρι HMF.

Λέξεις Κλειδιά:

νομοθεσία μέλι, αναλύσεις μελιού, ποιότητα μέλι, ευρωπαϊκή οδηγία 2001/110, νοθεία μέλι

Εισαγωγή

Βασικές Παράμετροι και Όρια

1. Υγρασία

Όριο:
- Γενικά μέλια: έως 20%
- Μέλι ερείκης: έως 23%
- Μέλι ελάτης: έως 18,5%
Σημείωση: Η αυξημένη υγρασία μπορεί να οφείλεται σε κακή φύλαξη, παλαιότητα ή νοθεία με προσθήκη νερού, οδηγώντας σε ξίνισμα του μέλιου.

2. Περιεκτικότητα σε Μη Υδατοδιαλυτές Ουσίες

Όριο:
- Για τα περισσότερα μέλια: έως 0,1%
- Για μέλι πίεσης: έως 0,5%
Σημείωση: Οποιαδήποτε υπολείμματα από την επεξεργασία δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα ανώτατα όρια, για να διασφαλιστεί η αυθεντικότητα του μέλιου.

3. Περιεκτικότητα σε Γλυκόζη και Φρουκτόζη

Όριο:
- Μέλια ανθέων: άθροισμα >60%
- Μέλια μελιτώματος ή μείγματα: άθροισμα >45%
Σημείωση: Η διαφορά στα όρια οφείλεται στη φυσική διαφορά περιεκτικότητας σε σάκχαρα μεταξύ των διαφορετικών ειδών μελιού.

4. Αγωγιμότητα

Γενικά:
- Μέλια μελιτώματος: >0,8 mS/cm
- Μέλια ανθέων: <0,8 mS/cm
Ειδικές Περιπτώσεις:
Μέλια όπως κουμαριά (Arbutus unedo), ερείκη, ευκάλυπτος, φιλύρα (Tilia spp.), καλούνα (Calluna vulgaris), Manuka και μέλι τσαγιού (Melaleuca spp.) μπορεί να έχουν αγωγιμότητα υψηλότερη από 0,8 mS/cm.
Περαιτέρω Κατηγοριοποίηση:
- Μέλι πεύκου: >0,9 mS/cm
- Μέλι ελάτης: >1,0 mS/cm
- Μέλι καστανιάς: >1,1 mS/cm
- Μέλι θυμάρι: <0,6 mS/cm
- Μέλι πορτοκαλιάς: <0,45 mS/cm

5. Περιεκτικότητα σε Σακχαρόζη

Όριο: Μέχρι 5%
Σημείωση: Στα ελληνικά μέλια, λόγω καλής πρακτικής, η περιεκτικότητα σπάνια ξεπερνά το 1%. Υψηλές τιμές σακχαρόζης μπορεί να προκύψουν από λανθασμένη χρήση μελισσοτροφών, όπως η προσθήκη αρωματικών ουσιών.

6. Περιεκτικότητα σε HMF (5-Hydroxymethylfurfural)

Όριο: Μέγιστη τιμή 40 mg/kg
Σημείωση: Αυξημένα επίπεδα HMF εμφανίζονται σε μέλια που έχουν θερμανθεί για να αποκρυσταλλωθούν ή όταν χρησιμοποιούνται τροφές. Επίσης, τα παλαιωμένα μέλια μπορεί να έχουν αυξημένα επίπεδα HMF.

7. Δείκτης Διαστάσης (Energía Διάστασης)

Όριο:
- Γενικά μέλια: >8
- Μέλι πορτοκαλιάς: >3
Σημείωση: Η διαστάση μειώνεται με τη θέρμανση και την παλαίωση. Σε συνδυασμό με τα επίπεδα σακχαρόζης και HMF, μπορεί να χρησιμεύσει ως δείκτης νοθείας.

8. Ελεύθερα Οξέα

Όριο: Δεν πρέπει να ξεπερνά το 50 meq/kg
Σημείωση: Αυξημένη οξύτητα είναι χαρακτηριστική για μέλια μελιτώματος και παλαιωμένα μέλια.

9. Γυρεοσκοπική Ανάλυση

Σκοπός:
Χρησιμοποιείται για τον χαρακτηρισμό του μελιού βάσει της βοτανικής του προέλευσης (π.χ. μέλι θυμάρι, πεύκου κ.λπ).

10. Διαθρεπτική Επισήμανση

Κανονισμός:
Σύμφωνα με τον κανονισμό 1169/2011, το μέλι ως φυσικό προϊόν δεν απαιτεί υποχρεωτική διαθρεπτική επισήμανση.
Εξαιρέσεις:
Για εξαγωγές στις ΗΠΑ και τον Καναδά, απαιτούνται επιπλέον αναλύσεις (π.χ. Βιταμίνη D, ασβέστιο, κάλιο, σίδηρος).

11. Επιπλέον Αναλύσεις

Απαιτήσεις:
Ανάλογα με τη χώρα διακίνησης ή εξαγωγής, μπορεί να ζητηθούν επιπλέον αναλύσεις για φυτοφάρμακα και αντιβιοτικά που χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση ασθενειών όπως η βαρρόα.

Συμπέρασμα

Η νομοθεσία για το μέλι είναι ένα εργαλείο διασφάλισης της ποιότητας και της αυθεντικότητας του προϊόντος. Οι παραπάνω παράμετροι, όπως η υγρασία, η περιεκτικότητα σε σάκχαρα, η αγωγιμότητα, η περιεκτικότητα σε HMF και άλλοι δείκτες, εξασφαλίζουν ότι το μέλι που φτάνει στους καταναλωτές πληροί αυστηρά πρότυπα. Αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές προστατεύουν τους καταναλωτές από την αγορά νοθεμένου ή χαμηλής ποιότητας μέλιου και παρέχουν ένα αξιόπιστο πλαίσιο για τους παραγωγούς να ακολουθούν βέλτιστες πρακτικές.